Drama: - Dislocated Knee Cap -

Gisteren was het dan zover! Na een laatste paar mooie dagen doorgebracht te hebben met mijn vriend Thomas, was voor mij toch echt de tijd aangebroken om te vertrekken. Toen Thomas en ik om 7 uur s’ochtends de deur uitwilde richting Schiphol, kwamen mijn pa en broertje me nog gedag zeggen. De reis begon een beetje turbulent met vertragingen van treinen hier en daar. Gelukkig heeft Schiphol een 2-uur-van-tevoren-aanwezig-zijn-beleid, en hadden we de nodige flexibiliteit. Bij de Douane had ik afscheid genomen van mijn mooie jongen, wat niet zo dramatisch was als bij Hollywood films, maar wel net zo mooi! Tja, jezelf ontdekken in het buitenland heeft niet alleen voordelen. Lianne en ik hadden nog Absolute a Vodka gekocht op Schiphol: We saw, we bought and we flew! En we vlogen heel soepeltjes! Onze bagage kwam als eerste en voor we wisten zaten we in de bus naar Stockholm City! Daar aangekomen hebben we een ov-maandkaart gekocht en namen we de metro naar Västra Skogen. Alles ging heel soepeltjes.. een beetje te soepeltjes waarschijnlijk. Want bij het uitstappen van de metro op onze bestemming kwam Lianne ongelukkig op de grond terecht met als gevolg dat haar knieschijf uit de kom schoot! Auch!! Hulpvolle mensen hadden 112 gebeld en ineens vonden we ons zelf wachtend op de Zweedse ambulance. Een hele rare wending van onze o-zo-soepele reis. Nadat de paramedics er na 15 minuten eindelijk waren aangekomen, was Lianne opvallend gewillig met het morfine infuus. Daar ter plekke hadden ze haar kniescchijf terug in kom geschoten en moest ze mee naar het ziekenhuis voor verder onderzoek. Ik mocht niet mee vanwege onze grote hoeveelheid bagage wat gevaar zou opleveren in de ambulance. Dus ineens was Lianne in een ambulancewagen en bleef ik achter in het metrostation met bagage dat meer was dan ik kon dragen. Gelukkig kon ik mijn spullen tijdelijk dumpen bij aardige Portugese studenten: Nano en Marina. Stressen door het ineens ontstaande tijdsnood kon ik nog nét op tijd onze sleutels halen. Tegen een uur of 21:00 kwam Lianne op krukken aanzetten bij onze flat Pax. Lianne moet misschien geopereerd worden en in de worst case scenario 6 weken in gips. Morgenochtend horen we de details. Ondanks onze dramatische reis, ben ik wel erg tevreden met mijn kamer. Groot en ruim met alles er op en er aan! Eigen badkamer, supergrote kleding kast, boekenkast, bureau. Een mooiere kamer dan ik had kunnen wensen. Lianne en ik gaan nu in spanning slapen voor morgen.