Freedom, passing fame and Okkervil River

Freedom at last! Na het tentamen van afgelopen woensdag voel ik mij zeker 10 kilo lichter! Volgens mij ging het ook best goed. Het waren een hoop essay-achtige vragen, dus dat maakt het moeilijk in te schatten of je wel alles hebt gezegd wat ze willen horen. Ik merk het resultaat wel over 3 weken. Ah, mijn Chineesjes in mijn corridor zijn superschattig! Ik vertelde alleen aan Xjing dat ik een tentamen had woensdag en alle 5 vroegen vervolgens vandaag aan mij hoe het ging. Het zijn zulke oprecht geïnteresseerde, eerlijke mensen. Gisteravond ging ik met de gang vieren dat het tentamen voorbij was (behalve Lianne, zij was bont en blauw aan het worden bij een metalconcert). En hoe kan je dat beter vieren dan met wat flessen wijn en vodka. Heerlijk uitgeleefd werd ik vandaag met een bonzende koppijn wakker, auch! Uit principe neem ik dan geen paracetamol bij een kater. Dit om twee redenen: Als je zelf bewust een koppijn aandrinkt, vind ik dat je de kater ook moet uitzitten. Maar belangrijker vind ik dat één aanslag op mijn lever wel voldoende is voor een avond. Vanmiddag ging ik brak naar de stad om een outfit te scoren voor Halloween op vrijdagavond. Toen ik uit de metro stapte bij T-Centralen kreeg ik uit het niets fel, wit licht in mijn gezicht van een grote lamp. Een supermoderne camera met een een megazoom-lens waar je bang van word, werd zowat in mijn gezicht gedrukt. Heb ik weer, net op mijn meest lelijke moment van de dag word ik gespot. Komt uiteindelijk mijn grootste droom waar, ontdekt worden op straat voor een miljoenencontract in Hollywood, zie ik er niet uit!! Achteraf bleek dat de betreffende acteur achter mij stond in de metro. Voor Halloween heb ik een piratenoutfit gekocht, ArgG!! Vanavond ga ik naar het concert van Okkervil River in Debaser! Ik wilde ze al heel lang zien, kan niet wachten!

Judgemental Day

Oh, wat ben ik toch een lakse blogger! Ik heb mijn trouwe lezers een week moeten laten wachten voor weer wat sensatie.. shame on me! Gelukkig dat mijn vorige blog dan iets zwaarder verteerbaar was. Ik kan alleen zeggen dat mijn tentamenstress de boosdoener is van mijn blogverwaarloozing, wat uiteraard geen excuus is! Morgen is echter Judgemental Day, vijf uur lang zwoegen, zweten, nadenken, frustreren en voor sommige huilen. Want als je bedenkt dat wij hier 2 maanden naar dat ene moment hebben toegewerkt, en dat dit tentamen je kan maken of kraken, snap je dat de druk best hoog is. Stress, stress, stress!
Maargoed, ik zal wel toewerken naar wat meer sappigere verhalen van afgelopen week. Woensdag had ik bijna mijn eerste Scandinavische koorts! Het was meer hoofdpijn, verkouden en de climax zou koorts zijn geweest. Maar doordat ik zweefde op 1 gram paracetamol is het nooit zo ver gekomen. Afgelopen weekend zocht ik toch naar wat andere stress-verlagende middelen: alcohol met mate, feestjes en een dansvloer om na een uitleving weer helemaal uitgerust te kunnen studeren. Vrijdag gaf mijn Ierse buurmeisje een feestje en zaterdag was er een feest bij het Kungliga Tekniska Högskolan (volksmond: KTH). Er stond een hele grote rij voor het feest bij KTH. Dat was onacceptabel, aangezien tijd kostbaar was in deze onzekere periodes. Dus liepen wij langs de rij tot wij bijna vooraan stonden. Vervolgens zwaaiden we gewoon uitbundig naar vreemde mensen. ''Hello!! We're coming!!'' Niemand die door had dat wij in die rij eigenlijk geen kip kenden. Maar zo waren wij toch binnen 20 minuten binnen! (Toen had ik nog verhalen gehoord van mensen die anderhalf uur in de rij stonden voor ze binnen waren, hehehe!) Ik ga maar weer eens in de boeken.

Snee in duim

Tijdens het bereiden van mijn avondeten sneed ik diep in mijn duim. Onmiddelijk dacht ik aan de bacteriën die mijn lichaam binnendrong door penetratie van mijn epidermis. Ik dacht aan mijn langerhans dendritische cellen die door hun expressie van pattern recognition receptor geactiveerd werden door confrontatie met de bacterie. Ik dacht aan Toll-like receptor 4 en 5 die resp. de structuren LPS en flagella herkennen van de bacterie. Ik dacht aan het uitscheiden van inflammatory cytokines als TNF-alfa, IL-1, IL-6 en chemokines door mijn macrofagen als signaal voor gevaar. Ik dacht aan het gevolg hiervan, waaronder de diapedesis van mijn endotheelcellen voor het binnenstromen van mijn immuuncellen zoals neutrofielen. Ik dacht aan de aanwezige antilichamen en mijn complement systeem die de boel zou proberen te neutraliseren of opsonisatie ervan zou proberen te induceren. Deze gedachtens werden bevestigd door de lokale zwelling, pijn en roodheid. Ik dacht dat als er misschien sprake is van een ernstige bacterie die mijn lichaam binnendringt, dat dan mijn dendritische cellen zouden matureren met als gevolg een upregulatie van MHC II, CD 80/86 en CCR7. Ik dacht aan een meeting tussen deze betreffende dendritische cellen met mijn lymfocyten in mijn perifere lymfatische organen. Ik dacht aan de activering van mijn CD4+ T cellen en differentiatie naar TH1 en TH2 cellen door de cytokines: IL-2/IFN-gamma/IL-12/IL-15 en resp. IL-4/IL-5. Ik dacht aan mijn celgemedieerde immuniteit door geactiveerde macrofagen door TH1 en aan mijn humorale immuniteit door geactiveerde B-cellen door TH2.

Hmmz.. I should go out more!!

Verfklodders en penstrepen

Afgelopen dagen stond helemaal in het teken van kunst en studie. Als ik thuiskom van het lab kan ik de penstrepen van mijn gezicht afwassen van mijn aantekeningen. Als ik aankom in het lab kan ik de verfklodders van mijn gezicht afwassen van mijn schilderij. De conclusie die je hieruit zou kunnen trekken is dat ik de neiging heb om wild om te gaan met mijn schrijf- en schildermateriaal. Maar het zijn wel heerlijke dagen! Ookal kan het laboratorium en mijn ''atelier'' flink wat chaos met zich meebrengen, is het zeker wel bevredigend. Verder heb ik mij aangemeld voor gitaarles: 10 x 45 minuten in een groep van 6-8 personen voor 1500 SEK= 15 euro per les. Nu is het slechts afwachten op bevestiging! Wie weet wat een beetje Zweedse invloed op mijn gitaarvaardigheden kan doen ;). Verder wordt het weer met de dag meer herfst: felle zon, frisjes, gekleurde bladeren op de grond en eekhoorntjes die de tijd van hun leven hebben. Het ruikt zelfs naar herfst, heerlijk! Herfst zou hier zomaar mijn meest favoriete seizoen van het jaar kunnen zijn. De kleuren die de lucht hier heeft weerspiegelend op het water rond schemering is fantastisch! Het is dan ook niet meer dan logisch dat ik hier weer begonnen bent met schilderen, want inspiratie is hier in overmate aanwezig. Ik ga nu maar weer aan de studie, want mijn tentamen begint ook al om het hoekje te kijken. Nog maar twee weken!!

Chirurg Vincent

Aangezien ik een groot deel van mijn tijd hier in Zweden besteed op het campus van het Karolinska Institutet, zal ik er wat woorden aan toewijden. Deze week is het labweek op KI! Dan krijgen wij van die leuke chirurg outfits aan zodat wij veilig aan onze experimenten kunnen. Afgelopen dagen heb ik vooral tijd besteed aan het identificeren van bacteriën die zich in mijn neus hebben genesteld, heel smakelijk. De bedoeling was om de specifieke bacterie Staphylococcus aureus te identificeren. Al mijn testen waren hiervoor negatief. Dit kan ik in het kader van mijn gezondheid als iets redelijks positief opvangen. Maar in het kader van mijn studie was ik er iets minder blij mee, aangezien de vervolgtesten dan nauwlijks zin hebben. Lianne was echter 5x positief voor deze bacteria. ''Staphylococcus aureus is the most virulent staphylococcal species, responsible for a variety of soft tissue and wound infections, septicaemia and toxic shock'' Nou, ben je lekker mee Lianne ;)
Verder is het grappig om te weten dat in Zweden iedereen luncht van 12:00 tot 13:00. Stipt 12 uur stopt iedereen abrupt waar ze mee bezig zijn (colleges geven, experimenten uitvoeren) om te kunnen gaan lunchen in de kantine. Het is onbeleefd om iemand te bereiken tijdens dat heilig uurtje in Zweden.

A.s. vrijdag schijnt er een feest te zijn in het andere gebouw Strix. Omdat wij bang waren dat daar misschien niet genoeg mensen naar toe zouden gaan, hebben wij reclame ervoor gemaakt in de lift. We hebben namelijk op A4tjes flink dat feest gepromote: ''Bring your favorite friends and drinks''! Nu maar hopen dat dat feest niet kleinschalig bedoeld was ;). Verder had ik vandaag mijn laatste dag Zweedse taalcursus. Aan de ene kant ben ik daar wel blij mee, aangezien mijn dinsdag- en donderdagavond na mijn studie steeds gevuld waren. Maar anderzijds vind ik het ook wel jammer omdat het echt leerzaam was. De tijd die ik nu bespaar probeer ik hier op te vullen met gitaarles, als het niet te duur is. Na de Zweedse les ging ik heel gezellig met Pauline en Lianne 's avonds naar de lake met fakkelkaarsen en gitaar. Nu ga ik maar slapen voordat ik morgen de verkeerde chemicaliën bij elkaar gooi.

Trapped in a Rockbar

Gisteravond was wel oké, niet heel denderend. Eerst gingen we wat drinken bij Xiamyra en dat was wel leuk. Wij waren alleen allemaal nog een beetje moe van onze Prison Break marathon. Maargoed, rond half 11 gingen we dan toch met de tunnelbana naar T centralen. Daar ontmoetten wij een au pair die Pauline had benaderd via haar hyves. Zij vond zichzelf maar al te geweldig. Nadat wij haar gelukkig hadden afgeschud ergens tussen Slussen en Medborgarplatsen gingen Lianne en ik richting de beruchte rockbar Harry Be James. Xiamrya, Pauline en Anita gingen liever wat eten en weer naar huis. Eenmaal in de rij staande voelde Lianne en ik ons toch wel erg nostaligisch. Wij stonden daar namelijk ook in december 2007 met zijn tweeën in de rij. Door al dat geslenter door de stad waren Lianne en ik stiekem toch wel een beetje brak. Nadat wij mee hadden geblerd met wat klassiekers: ''Sweet child O' mine'' etc. maakten wij ons toch klaar om naar huis te gaan. Maar nee hoor, het was ons nog niet gegund om naar huis te gaan. Bij de garderobe was namelijk de ladder gebroken. Alle garderobebonnetjes van 350+ konden hun jas voorlopig nog niet krijgen. Laten Lianne en ik nu net nummer 351 en 352 hebben. Uit wanhoop hebben wij toch maar nog een biertje genuttigd. Ik stond erop dat het een biertje van het huis moest zijn, maar zij dachten daar anders over. Toen wij een half uur later permissie hadden gekregen om onze jas te halen werden wij nog geterroriseerd op het metrostation door een koor vals-zingende meisjes die dronken waren. Aah! Een meevaller van de avond was dat toen wij thuis kwamen de deur van de sauna nog open was! Lianne en ik gingen heerlijk voor een midnight sauna sessie en zij bleef ook nog bij mij slapen na een geslaagde roddelsessie.

Prison Break marathon

Gisteren had ik mijn eerste midterm examen op het Karolinska Institutet. De toets ging over virologie, bacteriologie en immunologie. Dit examen telt niet heel zwaar mee (0,6 ECTS), maar is meer om je alvast te motiveren om te studeren voor het echte tentamen eind oktober voor 15 ECTS. Als je nagaat dat je in één jaar 60 ECTS kan scoren, telt aankomend tentamen dus voor 25% mee voor het hele jaar! Mijn zwaarste tentamen van vorig jaar was slechtst 8 ECTS, zo zie je hoe heftig dat tentamen moet gaan worden.
Vrijdagmiddag had ik weer Zweedse taalcurus en ik geniet er steeds meer van! Helaas gaat het over een paar weken stoppen:(. Gisteravond was eigenlijk het idee om naar Helsinki te gaan. Maar door meerdere facoren hebben wij dat uitje moeten uitstellen tot een ander, nog onbepaald weekend. Toen heb ik maar met de gang van 9 uur 's avonds tot 7 uur 's ochtend een prison break marathon gehouden! De hele nacht pompten we de afleveringen er door heen, samen met een hoop ongezond eten + drinken (denk aan: pizza's, chips, nootjes, chocolade, cola en midnight koffie). Het was onwijs gezellig en we hebben een hoop gelachen. Ik werd vandaag om 4 uur 's middags wakker en ben mij alweer aan het voorbereiden voor vanavond. Wij gaan vanavond lekker de stad in!