zondag 30 november 2008
Gröna Lund met Naomi
Vandaag ging ik met een grote groep naar het attractiepark Gröna Lund op Djürgården in Stockholm. Lianne, Matthew en ik hadden dit weekend bezoek. Naomi die ik ken van de middelbare school (Eenakterfestival, lesbi, single, toch goed met palen (zie links) en is op zoek) loopt stage in Denemarken voor een paar maanden en kwam mij bezoeken in Stockholm. Vrijdagavond ging ik na een succesvolle pre-party met Naomi en Barry naar Torget en later naar club Connection. Rond een uur of 4 waren we ook nog is te vinden in de hamburgertent Max die 24/7 open is. Helaas had mijn lichaam niet veel tijd gehad om die hamburger te verteren, want door mijn kater kwam hij er de volgende ochtend weer uit in de wc. Gelukkig was ik op die wijze wel verlost van mijn misselijkheid. Toen ik Naomi vertelde dat ik de hamburger eruit gekotst had, zag ik een verwarrende blik in haar ogen: ''hamburger''? Haha, zij had ook een drankje teveel op om die kalorierijke zonde te herinneren. Nog een teken van een verstrooide Naomi was het feit dat zij dacht dat er iets disturbings op de muur bevond boven mijn bed. Ik zei tegen Naomi dat ik vermoedde dat het niet levend was, waarop Naomi zeer fel uithaalde dat ze zeker wist dat het omhoog kroop. Ik sleepte met al mijn mannelijkheid mijn katerlichaam uit bed om deze mysterieuze schim nader te kunnen bekijken. Het bleek gewoon een spijker te zijn. Herstellende van vrijdagavond, ging ik samen met Lianne, Arnoud en Naomi voor een toeristisch rondje Stockholm. Stockholm is rond deze periode heel leuk verlicht met kerst. Het leek net alsof Lianne en ik de toeristen waren, want vooral wij waren onder de indruk van Stockholm in deze kerstsferen. Later die avond ging ik voor een relatief alcoholvrije avond met Naomi naar de club Lino. Heerlijke, dirty electrobeats brachten mij weer tot leven. Een portie aandacht is een goede remedie. Maar vooral vandaag was een leuke dag. Met een grote groep vol gekke mensen gingen wij dus naar een attractiepark. We gingen in de rollercoaster en probeerde knuffelbeertjes te winnen voor de vrouwtjes. Haha, ik werd weer herinnerd aan mijn geaardheid toen ik 0 blikjes omgooide. Zomenteen ga ik met de groep naar de sauna, daarna moet ik ook maar is mijn presentatie voor morgen voorbereiden. Verder heb ik dinsdag een oral exam en ik ben bang.
zondag 23 november 2008
Sneeuw
Toen ik zaterdag met mijn brakke hoofd wakker werd en de gordijnen open trok, schrok ik me dood. Verblind door de reflectie van sneeuw werd mijn kater nog meer aangewakkerd. Alles is wit! Aangezien de zon hier in deze wintertijden eigenlijk nauwlijks echt opkomt, is er eindelijk weer wat licht in Stockholm, sneeuw! Samen met Lianne en Matthew gingen wij voor een wandeling in het bos. Ik moet eigenlijk eerst even wat uitleg geven over Matthew. Hij is een naïve uitwisselingsstudent uit Australië en heeft nog nooit echt sneeuw gezien. Lianne en Matthew zijn hier tegenwoordig een stelletje for the time being. Haha, als een jongetje van 8 jaar oud straalde hij heel de dag door de sneeuw, hoe aandoenlijk. Verder wist Matthew voor zijn reis in Europa volgens mij niet dat homo's bestonden. Hij zei dat hij dacht dat het net als draken en elfjes alleen in verhalen voorkomt, haha. Arme Matthew heeft een flinke cultuurschok te verduren gehad hier in Stockholm. Zo ging ik afgelopen zaterdagavond met Matthew, Barry, Xiamyra en Lianne naar de beroemde homoclub Lino. Eerst moesten wij Matthew wat meer homo laten lijken; strakke t-shirt met v-hals en een sjaal gaf enigzins wat illusie. Uit angst om niet binnen te komen als heterostel, deden Lianne en Xiamyra net alsof zij lesbi waren en ik hing aan Matthew's arm bij de entrée. Het was een hele leuke, melige avond. Zo wist Matthew een maand geleden niks over homosexualiteit en vervolgens werd hij in het diepe gegooid. Xiamyra en ik waren de enige diehards tot de kleine uurtjes en eindigde rond een uur of 4 in de Max.
donderdag 20 november 2008
Guinea Pig
Vandaag voerde ik met mijn klas experimenten uit over het hart en bloeddruk in het Karolinska Institutet. We hadden alleen nog een proefpersoon nodig voor ons onderzoek. ''We need someone tall and thin'' en voor ik het wist werd ik naar voren geroepen. Ik werd vastgeketend aan een bed en al snel werd ik omsingeld door liergierige studenten. Mijn beide armen werden afgekneld door een bloeddrukmeter, de puls van mijn blootgestelde voeten en van mijn borstkas werd met een stethoscoop vastgelegd. Elk minuut werden mijn waardes rondgeschreeuwd door de klas voor notitie. Heel die tijd lag ik maar te liggen op bed tot mijn rust op gruwelijke wijze ineens werd verstoord. Totaal onaangekondigd werd mijn bed 90 graden omhooggeduwd, zodat mijn waardes op een staanpositie gemeten kon worden. Dat verklaart dus de ketens! Toch schrok ik me dood, wat ook wetenschappelijk bevestigd werd door mijn plotselinge versnelling in hartritme. Ik voelde me net alsof ik ontvoerd werd door aliens die experimenten op mij uitvoerde. Geruststellend is wel dat ik nu weet dat ik een normale bloeddruk en hartritme heb en dat er geen sprake is van hartruis.
vrijdag 14 november 2008
Ice Hockey and Results
Dinsdagavond was ik naar een professionele ijshockey match geweest bij Globen. In een groot stadion vol met ware fans met de bijbehorende Zweedse oerkreten vond de wedstrijd plaats. IJshockey is heel groot in Zweden. De wedstrijd was Djurgården Ishokeyföreningen(Stockholm!!) tegen Mobo (Örnköldvik, ergens in het noorden). Haha, wat een grappige, agressieve sport is ijshockey toch. Als je de puck wilt afpakken beuk je gewoon de tegenstander tegen de wand. Het was niet een heel spannende wedstrijd omdat Stockholm met 7 - 0 won. Verder was het eigenlijk wel handig geweest als wij eerst de regels op Wikipedia hadden opgezocht. Woensdagavond was ik met Barry naar de homobar Torget geweest op Gamla Stan. Het was een onwijs leuke avond. Samen hadden wij opgeteld zes drankjes afgeflirt. Hoe bedoel je Stockholm is een dure stad? Het valt me ook op hoeveel mensen denken dat ik Brits ben. Ik hoor regelmatig dat ik een onwijs Brits accent heb, maar ik hoor het niet. Ik vind het niet erg, hoor. Ik vind het eigenlijk zelfs een groot compliment! Met dank aan mijn vader zijn liefde overzee klink ik nu Brits! En als laatste heb ik mijn uitslag gekregen van mijn tentamen: Infection and Immunity. 31 mensen van de 60 hadden hem maar gehaald, waaronder ik met een C (= 8)! Er was maar één iemand die hoger dan een C had gehaald (bitch!). Ik ben zo blij met mijn resultaat, aangezien het niet onwaarschijnlijk is dat ik een master ga volgen over microbiologie en immunologie. Een goed cijfer voor dat onderwerp is dan mooi meegenomen! Opvallend is dat alle tien de Nederlanders hun tentamen hadden gehaald, go Leiden!
zondag 9 november 2008
Stockholm Syndroom
Vandaag had ik een mooi gesprek met Thomas. Natuurlijk kent een einde van een relatie twee kanten. Het was ook niet eenzijdig. De reden van mij om naar Stockholm te gaan was om mijzelf te ontwikkelen. Ik had behoefte aan afstand ten koste van Thomas. Ik wist dat mijn relatie op hete kolen zou komen te staan, maar hoopte eigenlijk dat het gewoon goed kwam. Het is heel moeilijk om een relatie te onderhouden van een afstand. Je kan het niet permiteren om een ruzie te maken als je elkaar niet kan zien. Na een ruzie, en geloof me die hebben we gehad, hoef je alleen maar elkaar aan te kijken en je weet weer dat het goed is. Dat gaat niet als je op een afstand zit. Voor Thomas is het natuurlijk extra moeilijk omdat hij achter bleef. Ik ging weg, niet hij. Toepasselijk genoeg klinkt dit heel erg als een Stockholm syndroom, aangezien Thomas de relatie beëindigde. Maar ik kan het hem niet helemaal kwalijk nemen. Het komt wel goed tussen ons op één of andere manier. Vriendschap of meer als het zou had moeten zijn.
zaterdag 8 november 2008
Twijfels
Stockholm is een stad met vele emoties. Zo heb je het ene weekend de grootste lol en voel je je goed. En zo is het volgend weekend gewoon kut. Grappig hoe Nederland nog zoveel invloed kan hebben op je gemoedstoestand hier in het geïsoleerde Stockholm. Zo kreeg ik in september een e-mail van Thomas waarin uitgebreid stond hoe perfect ik voor hem was. Hierdoor liep ik wel twee weken met een glimlach door Stockholm. Helaas vervaagde de betekenis van deze grote woorden met verloop van tijd. Afgelopen weekend kwam Thomas mij opzoeken en het werd snel duidelijk dat hij twijfels had over onze relatie. Twijfels? Ik heb een hoop gevoeld in de afgelopen elf maanden van onze relatie, behalve twijfels. Dan vraag je jezelf af, in hoeverre zijn twijfels acceptabel? Is het de soort twijfels die wel weer weg gaan na verloop van tijd? Of is het de soort twijfels die je hebt als je er eigenlijk gewoon klaar mee bent. Het was in ieder geval niet goed genoeg. En zo heb je ineens geen relatie meer. Het ging zo vlug. Een weekend vol depressie met Lianne, Jeff Buckley, cherry tomaatjes en vodka om de pijn te verzachten. Ik mis wat wel bestond; ik mis mijn maatje.
zaterdag 1 november 2008
Halloween
Het concert van donderdagavond was geweldig! Met een heerlijke stoot adrenaline lag ik nog uren wakker in bed. Maar vrijdagavond was helemaal een avond om te onthouden! Halloween in Stockholm is hot and happening! Iedereen is hier dressed up and totally drunk. Lianne was verkleed als een Zweedse viking, Anita als een Franse schoonmaakster, Xiamyra als Tinkerbel, Pauline als Pippi Langkous en ik als een piraat. Eerst werd er een halloweenavond gegeven in de corridor van Anita in het kader van haar verjaardag. Na een heerlijke diner te hebben gegeten bereidt door Anita stroomde het al snel vol met gekke over-de-top figuren. Weer waren er mensen aanwezig uit elk hoekje van de wereld. De een zag er weer gekker uit dan de ander en het was één gezellige, drukke, dronken maar vooral melige boel. Het woord verspreidde zich snel over het feest bij Anita en op een begeven moment waren er dan ook een hoop mensen aanwezig. Na een zeker hoeveelheid alcohol en tijd gingen we uiteindelijk met de hele groep naar een ander feest in Lappis. Je had ons moeten zien op straat! We terroriseerde de doodnormale mensen in de metro en iedereen bleef goed in zijn rol. Toen wij aankwamen bij Lappis rond een uur of één was het feest daar DOOD. Wij als grote groep hadden echter nieuw leven in die tent gebracht en de populatie verdubbelde zich al snel daar. Het was een superavond!!
Abonneren op:
Posts (Atom)