Sneeuw

Toen ik zaterdag met mijn brakke hoofd wakker werd en de gordijnen open trok, schrok ik me dood. Verblind door de reflectie van sneeuw werd mijn kater nog meer aangewakkerd. Alles is wit! Aangezien de zon hier in deze wintertijden eigenlijk nauwlijks echt opkomt, is er eindelijk weer wat licht in Stockholm, sneeuw! Samen met Lianne en Matthew gingen wij voor een wandeling in het bos. Ik moet eigenlijk eerst even wat uitleg geven over Matthew. Hij is een naïve uitwisselingsstudent uit Australië en heeft nog nooit echt sneeuw gezien. Lianne en Matthew zijn hier tegenwoordig een stelletje for the time being. Haha, als een jongetje van 8 jaar oud straalde hij heel de dag door de sneeuw, hoe aandoenlijk. Verder wist Matthew voor zijn reis in Europa volgens mij niet dat homo's bestonden. Hij zei dat hij dacht dat het net als draken en elfjes alleen in verhalen voorkomt, haha. Arme Matthew heeft een flinke cultuurschok te verduren gehad hier in Stockholm. Zo ging ik afgelopen zaterdagavond met Matthew, Barry, Xiamyra en Lianne naar de beroemde homoclub Lino. Eerst moesten wij Matthew wat meer homo laten lijken; strakke t-shirt met v-hals en een sjaal gaf enigzins wat illusie. Uit angst om niet binnen te komen als heterostel, deden Lianne en Xiamyra net alsof zij lesbi waren en ik hing aan Matthew's arm bij de entrée. Het was een hele leuke, melige avond. Zo wist Matthew een maand geleden niks over homosexualiteit en vervolgens werd hij in het diepe gegooid. Xiamyra en ik waren de enige diehards tot de kleine uurtjes en eindigde rond een uur of 4 in de Max.