Tallinn

Maandagavond was het dan eindelijk zover, onze reis naar het trots van Estland: Tallinn! Laten we eerlijk zijn, wie denkt er nou eens over na om Estland te bezoeken? Niemand! Behalve als je in Stockholm woont en voor een studentenprijs een vette, taxfree, wilde partybootreis bij inbegrepen krijgt. Na onze grote, nerdy Karolinska Institutet rugzak te hebben ingepakt, gingen we naar de haven bij Gärdet. Daar wachtte onze boot Romantika op ons van de Silja Line. We hadden twee hutjes gehuurd: hut 5510: Lianne, Pauline, Annemarieke en ikzelf, en hut 5508: Xiamyra, Icet (zusje Xia), Laverne (nichtje Xia) en Anita. We zwaaide Stockholm uit rond een uur of 18:00 en daarna had ik mijn meest ranzige hamburger ooit gegeten die opgewarmd werd in een magnetron bij een Fast Food tent. Terwijl mijn lichaam enigszins wat energie uit deze maaltijd probeerde te halen, gingen wij eens flink taxfree shoppen (lees: alcohol). Op een zwakke maag hadden wij het heel gezellig in de hutjes met onze aanwinsten. Verder ben ik nu ook helemaal up-to-date met de top 10 Estoniaans muziek op hun versie van MTV. In die top 10 waren zinnen als:''my p-p-p-poker face p-p-p-poker face'' onvermijdelijk. Juist ja, Estoniaans muziek. Toen rond een uur of 12 begon de boot ineens enorm te schudden en te wiebelen. Eerst werd ik misleid met de gedachten dat de alcohol insloeg, maar het bleek dus de boot te zijn. Met zijn allen gingen wij buiten kijken op sundeck 9 (bovenste verdieping) wat er aan de hand was. Wat bleek, we bevonden onszelf in een enorme storm! Toen ik de hendel van de deur indrukte, werd de deur open geslingerd en werd ik zowat naar buiten gezogen. Vastklampend aan palen bij de reling, waren wij met zijn allen buiten aan het survivalen! De golven waren heel hoog en onrustig en je werd zelfs op verdieping 9 zeikesnat! Haha, het gaf echt een enorme adrenaline rush in de pikzwarte duisternis! Vervolgens begon het ook nog eens te sneeuwen. Na heerlijk te hebben uitgewaaid en al mijn frustraties te hebben uitgeschreeuwd, ging ik met een beach-look effect naar de discotheek. Het publiek was die maandagavond niet heel denderend. Het bestond vooral uit Oost-Europese mannen die naar huis gingen met kerst. Ik weet niet in hoeverre zij representatief staan voor Oost-Europa, maar hun kenmerken waren: onvriendelijk, opdringerig, ongeduldig, opvliegerig, bezopen, agressief en ze hadden allemaal een plantenpot kapsel. Laat in de nacht, of vroeg in de ochtend, trokken wij ons terug en sliepen wij nog voor een paar uurtjes in de hutjes. Die rust werd bruut verstoord door de bitch van de voice-over. Anderhalf uur (!) voor wij zouden aankomen in Tallinn (om 9 uur) begon zij steeds te blerren door speakers die je niet uit kon zetten in drie talen. Zij bleef maar doorgaan!

Eenmaal aangekomen liepen wij dus door de straten van Tallinn. De eerste straat die wij inliepen richting het oude centrum, beviel mij meteen: de Pikkstraat. Uiteindelijk kwamen wij terecht op een leuk pleintje met een kerstmarkt. Daar hadden wij crêpes gegeten als ontbijt in een knus cafeetje. De sfeer in Tallinn was heel knus en er waren veel mooie oude gebouwen. De binnenstad (Vanalinn) is geheel ommuurd en dat had ook echt zijn charmes. We hebben ook nog op die muur gelopen en dat gaf een heel middeleeuws gevoel. Verder hadden wij een mooie en aparte kathedraal bezocht op de Domberg. Ineens baalde ik dat ik niet beter had opgelet tijdens het vak Levensbeschouwing op de middelbare school. Want ik herinner mij dat uitgelegd werd hoe de verschillen in religiestromingen tussen West- en Oost-Europa gereflecteerd kunnen worden op hun architectuur. Sowieso waren wij met zijn allen een mooie boel bètastudenten. Ik miste een goede (alfa)gids die mij leuke verhalen kon vertellen door de stad over de gebouwen. Rond een uur of 16:00 besloten wij uiteten te gaan, om zo het gore voedsel van de boot te kunnen vermijden. Voor de prijs 210 EEK (=14 euro) had ik een heerlijk kipgerecht met 2 glazen wijn. Dat is toch geen geld! Na heerlijk te hebben gegeten gingen wij weer terug naar de boot. Gewoon de Pikk volgen en je komt weer bij de haven, haha!

De terug weg was een stuk rustiger, zowel het publiek als het weer. Gelukkig waren de mensen op de terugweg wat meer sfeervol. We gingen met zijn allen naar de karaokebar en daar had ik het drankje White Russian ontdekt, heerlijk! Ik had nog het nummer ‘’I’ve got you under my skin’’ gezongen van Frank Sinatra en samen met Pauline ''Hit the Road, Jack!'' van Ray Charles. De terugweg was heel gezellig tot de kleine uurtjes. Grappig dat toen wij weer aankwamen in Stockholm, dat ik echt het gevoel had dat ik thuis kwam. Het was in ieder geval een onvergetelijke ervaring.

At last..

Eindelijk zijn de puistjes, rimpels, stress, vermoeidheid, koffieverslaving stimulerende dagen voorbij! Afgelopen vrijdag had ik namelijk mijn laatste tentamen Integrative Physiology. En om die reden, samen met het feit dat de Zweedse kroon nog verder gekelderd is (lang leve de kredietcrisis!) en de kerstvakantie aangebroken is, vraagt het om een feestje! Na een week te hebben geïnvesteerd vol isolatie, studie en eenzaamheid ga ik nu genieten van een welverdiende vakantie. Oh trouwens, het tentamen ging volgens mij ook best goed :). Het was niet helemaal mijn onderwerp en ik moest hard aan de touwtjes trekken omdat ik een week colleges had gemist. Maar volgens mij is het wel goed gekomen. Morgen vertrekt onze boot naar Talinn en daar heb ik zin in! Dan ben ik woensdag weer terug en vier ik kerst met mijn chickies in Stockholm. En daarna vertrekt onze slaaptrein op zondag naar Kirunya, Lapland. Ik heb dus in iedergeval nog genoeg te doen in mijn schaarse laatste 4 weken hier in Zweden.

Karaoke

Na de kriebels van livemuziek die wij woensdag hadden opgelopen, hadden wij besloten om zelf wat muzikaliteit te uiten, karaoke! Wij hadden afgesproken dat iedereen alleen een nummer moest gaan zingen. Aangezien dat bij vele nog een grote uitdaging was, gingen we eerst pizza's eten en pitchers bier drinken bij onze lokale pizzaria. Na lekker te hebben gegeten en wat pitchers bier naar achteren te hebben gegooid, gingen we richting kungsgatan. In kungsgatan bevindt zich namelijk de Chaplin's bar met karaoke. Matthew beet het spits af met het nummer ''Peaches'' van god weet wie. Vervolgens stal Pauline de show met ''Big Spender'' van Peggy Lee. Daarna was het de beurt van Daniel met een Zweedse ballad. Maar, wij hadden afgesproken dat hij als laatse ging, omdat hij daadwerkelijk kan zingen. Dus na een uitmuntende prestatie van hem, werd ik ineens naar voren geroepen. Met een erg aanwezig contrast van zangtalent, zong ik het nummer ''Fever" in de versie van Michael Bublé. Onze rockchick Lianne blaasde iedereen weg met het nummer ''Rebel Yell'' van Billy Idol. Xiamyra deed '''Nobody's Wife'' van Anouk en Anita sloot af met ''Bitch'' van Meredith Brooks. Omdat het donderdagavond was, ging de laatste metro maar tot een uur of één. Niet realiserende hoe snel de tijd verstreek, rende we naar T-centralen. Achteraf bleek dat wij toch nog 20 minuten moesten wachten op de metro. Aangezien iedereen best wel zenuwachtig was voor de karaoke, was alcohol voor iedereen eigenlijk het enige middel wat de zenuwen kon stillen. Als een stel dronken, gekke, melige, luidruchige, op hol geslagen studenten kropen we over de straten van Stockholm naar huis. Thuis aangekomen besefte wij dat de wasruimte nog open was. Haha, daar hielden we nog een creatieve fotosessie met de wasmachines en droger. Iedereen had eigenlijk ook best wel honger, dus gingen wij worstjes en broodjes uit de oven eten bij Lianne. Niet beseffende hoe lang de broodjes in de oven zaten, kwam er ineens een rookwalm uit de oven met als gevolg dat het brandalarm afging in de corridor van Lianne. Hahaha, ineens luidde om 2 uur 's nachts een penetrerend geluid door de hele gang vanuit de keuken. Xiamyra had gelukkig nog enigzins wat reflexen om de batterijen uit het brandalarm te trekken (waardoor eigenlijk heel de sensor eruit viel). Laten we zeggen dat Lianne geen vrienden heeft gemaakt die avond. De volgende dag, vrijdagochtend was ik toch trots op mijzelf dat ik wel naar de colleges ben geweest. Verder heb ik eigenlijk heel de vrijdagmiddag geslapen en ging ik in de avond voor de laatste keer uit met Barry in Stockholm, omdat hij zaterdag weg ging. Nostalgisch gingen wij samen naar Torget en club Connection. Ik ben blij dat ik Barry heb ontmoet hier, want wij gaan vast nog veel lol beleven in Leiden.

When the saints go marching in

Dinsdagavond ging ik met Anita en Pauline naar de Wirströmspub in Gamla Stan. Hier wordt namelijk elke dinsdagavond live (blues/jazz) jamsessies gegeven. De café was van binnen ook erg gezellig, omdat het was een soort doolhof van knusse, kerkerachtige gangetjes. Een hele vriendelijke, donkere man die soort van de regie had over de jamsessie, hield de sfeer er leuk in. Hij hield het publiek er bij betrokken. Zo stimuleerde hij mensen om gewoon lekker te komen zingen. Tijdens het nummer ''When the saints go marching in'' van Louis Armstrong gaf hij de microfoon aan een willekeurige man in het publiek, en zingen dat hij kon! Ik schrok me dood, als dat het niveau was van het publiek hoopte ik dat de microfoon uit mijn buurt bleef! Maar nadat enkele andere mensen de microfoon hadden afgewezen, moest Pauline er aan geloven. Haha, Pauline zong gewoon lekker mee. En zoals ik kon verwachten, was het daarna mijn beurt; mooi (!). Sportief als ik ben blerde ook ik gewoon mee: ''Oh, when the saints go marching in. When the saints go marching in. Oh lord, I want to be in that number. When the saints go marching in''. Vervolgens maakte ik Anita het volgende slachttoffer. Verder vond ik het heel sfeervol en was er een aangename stroming van talentvolle muzikanten. Ik was even vergeten hoe lekker de hypnose was van een goede jamsessie.

Sinterklaas

Nu ik in Stockholm zit, dacht ik van Sinterklaas af te zijn. Maar, nee hoor. Pauline moest en zou surprises doen met Sinterklaas. De vastberadenheid in haar ogen gaf geen ruimte voor discussie. En voor wij het wisten zaten wij de dagen voor Sinterklaas ijverig te knippen en te plakken. Maar wat is nou Sinterklaas zonder een zwarte piet? Doordat Matthew stiekem toch wel enthousiast is geraakt met ons feestdag Sinterklaas: ''Black piets throwing candy at children, hitting them with the roe and kidnapping them in a bag to Spain if they were naughty'', hadden Matthew en ik het idee om hem als verassing te verkleden als een zwarte piet! Toevallig genoeg had ik vrijdagmiddag de sleutel van Lianne, omdat op haar magnetische badge de wasboeking stond. Stiekem hadden Matthew en ik haar legging en baggy driekwartsbroek gejat van haar kamer. Aangezien acrylverf met water wordt aangedund, dacht ik dat het geen kwaad kon om hem daarmee te schminken. Verder had hij een fel rood overhemd van mij geleend, een zwarte piet hoed van Roel en met wc-papier hadden wij op creatieve wijze de kraag gemaakt. Eerst zouden wij met zijn allen uiteten gaan bij de lokale, meest aromantische pizzatent, voordat wij de surprises zouden doen. Haha, met Matthew zijn legendarische woorden: ''Wie is er stout!?'' lagen mijn chickies plat van het lachen. Zij wisten namelijk van niks. Na heerlijke, goed te betalen pizza's te hebben gegeten samen met drie pitchers bier, gingen wij toch richting Pauline haar kamer. Onze eigen piet Matthew had alle surprises in haar kamer gelegd, zodat wij niet wisten wie welke surprise had gebracht.

Xiamyra (door Anita)

De Sint zat een hele tijd te denken
Wat hij Xiamyra nou toch kon schenken
Ze wilde dat hij haar eens wat Anders zond,
dan alleen een klein kusje op de mond
Na het Pax feestje met punch en wijn,
bedacht hij zich dat drank niet zo’n goed idee zou zijn
Onder touwtjes door dansen op het metrostation vindt ze cool;
was het ooit maar eens in het bijzijn van Roel
Ze vindt fotografie heel interessant,
maar helaas heeft ze al een camera en kent ze ook de functie van elke stand
Handschoenen, sjaaltjes en een muts waar ze naar zocht,
heeft ze nu uiteindelijk ook gekocht
Het enige wat nog koud is, zijn haar voeten,
iets daarvoor aanschaffen zou eigenlijk wel moeten
Met kaarsjes en wierook creëert ze sfeer,
een combinatie van die twee is ook wel eens leuk voor een keer
Als we terug gaan in de tijd
onthoud haar bed was vol met ‘bedbugs’ wat bijt
Als herinnering heeft Sinterklaas nou voor haar ’n groot ‘bedbug’ gemaakt
Om hem open te maken en te kijken wat binnenin is, is nou haar taak…..!

Pauline (door Xiamyra)
Pauline lijkt misschien heel erg lief,
maar stieken is ze ook een dief:
Posters uit de metro stelen
en niet één, neehee.... velen!
Haar hele muur hangt ermee vol
Pauline, maak je ‘t niet te dol?
Ondanks Paulines illegale gedrag,
vindt de Sint dat ze ‘n cadeautje mag
Maar waar moesten die cadeautjes nu heen?
Naar Stockholm, das wel iets verder dan Geleen
In Stockholm, wat doet Pauline daar?
Studeren voor wel een half jaar
Studeren, dat kan jij wel hè Plien
Voor meta 1 had jij een 10!
Maargoed.. die cadeautjes moesten naar ‘t Noorden toe Daarvoor was Piet veels te druk en te moe
Hij schakelde hulp in van vereninging de Blauwe Schuit
Met Paulines cadeautjes trokken zij erop uit
Na een lange reis waarop zij zich hebben geamuseerd
zijn de cadeautjes gearriveerd
Maak maar open en geniet
Groetjes van de Sint en Piet

Vincent (door Lianne)
Sinterklaas zat te bedenken
of hij Vincent dit jaar wel iets zou schenken.
Verdient deze jongen de roe of een cadeautje,
ja misschien verdient hij wel een stootje.
De Sint analyseerde al Vincent zijn zonden en liefdaden
en hij was al snel vastberaden.
Ondanks al het feesten, drinken en sexen,
zullen zijn liefdaden alle pieten perplexen.
Vincent is een goede vriend in goede en slechten tijden,
ja hij is er altijd voor zijn lieve groepje meiden.
Nu moest de Sint dus gaan beginnen
een goed passend cadeau voor Vincent te verzinnen.
Als eerst dacht hij aan een striptese van een geile man,
want daar houdt onze Vincent wel van.
Toch vond de Sint dit iets te vulgair,
ook al is Vincent stiekem wel een beetje ordinair.
Vervolgens kwam een piet de Sint vertellen
dat Vincent gefasineerd is door cellen.
De Sint vond een medisch boek iets te geeky,
en de plaatje erin vond hij zelf een beetje freaky.
Tenslotte dacht de Sint aan Vincent zijn ijdelheid,
dat hij zich voor het stappen altijd zo goed voorbereid.
Opdutten voor de mooie mannen,
vincent heeft toch altijd wel vieze plannen.
De Sint wilt Vincent wel helpen met mannen aan de haak slaan,
er zal geen genaden zijn voor alle hunks die er bestaan!
De Sint wist gelijk wat hij moest gaan geven,
en hij hoopt dat vincent er een goede tijd in gaat beleven.
Als het cadeau niet goed is, is er geen reden om te huilen, de sint heeft het nagevraagd, je kan het altijd nog ruilen! Veel plezier er mee!

Lianne (door Pauline)

Toen Sint in Nederland was aangekomen
Ging hij natuurlijk ook kijken bij Lianne’s huis
Hij had het alleen nog niet vernomen:
Lianne woonde al 3 maanden niet meer thuis
Snel stuurde hij een paar van zijn Pieten op pad
Die zouden het wel even uit gaan zoeken
Al gauw kwamen ze erachter dat Lianne in Stockholm zat
En besloten haar in het geheim te gaan bezoeken
Ja, Pieten komen iedereen wel op het spoor
Zo ook Lianne, op Emmylundsvägen 1-211
En aan de Sint geven ze dan hun informatie door
Die bekijkt de zaak dan nog even zelf
Bij jou Lianne, schrok hij er wel even van
Maar klonk er even later toch een lach
In Sint zijn hoofd ontstond er een plan
En hij schreef dit gedicht nog dezelfde dag
Dislocated kneecap, operaties en krukken,
Dat is niet zo’n mooi begin
Maar nu moet alles inmiddels wel lukken
Hoewel, ga je nog wel hypse naar de gym?
En hoe zit het met je arm dan
Is daar ook misschien iets mee mis?
Want wat opviel bij de oude man
Dat ie op elke foto weer te vinden is
Op foto’s is nog wel meer te ontdekken
Waaronder regelmatig jouw dronken hoofd
En ook heel wat waarop je staat te bekken
Jazeker, je hebt je wel weer uitgesloofd
Maar Lianne, houd je toch een beetje in
Voor je het weet zit dat glas vol met kots
En herinner je van de avond alleen het begin
Is deze eigenschap nou je grote trots?
Dan hoef ik nog niet over de day after te spreken
Met twee verschillende schoenen een eiland op
Al snel was je daar weer uitgekeken
En werd die dag een enorme flop
Waar was de brave Lianne gebleven?
Dat vroeg de Sint zich toch wel af
Want in jatten ben je nu ook al bedreven
En ruk je bordjes van prullenbakken af
Ook hebben de Pieten gehoord van een klacht
Dan wordt men wakker van geluid uit jouw keel
En weet men: Lianne heeft weer een wilde nacht
En ja, van die nachten zijn er best wel veel
Maar godzijdank, verzuchtte de Sint
Is het gelukkig een vaste persoon
Waar Lianne zich regelmatig bevindt
En wordt de relatie al bijna gewoon
The aussie is waar ze verliefd op geworden is
Van zijn brede schouders wordt ze helemaal geil
Hij koopt ook Mariestad voor zijn little miss
Maar heeft stiekem een hele luie levensstijl
Hier voelt Lianne zich volgens mij wel goed
En lijkt ze soms ook best op een Zweedse
Met een geel-blauwe vlag en een viking hoed
En van een Zweedse band geniet zij het meeste
Lianne’s moeder inspireerde de Sint
Om ook een pakketje te maken
Hij hoopt dat je de inhoud nuttig vindt
En ook dat je minder zult braken
Sint Nicolaas

Anita (door Vincent)

Sinterklaas zat maar steeds te denken.
Zal ik Anita dit jaar iets wat haar doet zweven schenken?
Hij weet maar al te goed dat wie mooi wilt zijn moet pijn lijden.
Maar is er dan toch echt geen manier om deze pijn te kunnen vermijden?
Iedereen heeft zo nu en dan wel eens last van wat verkoudheid.
Maar bij Anita blijft zoiets aanwezig voor wel een erg lange tijd.
En toen dat weg was gegaan,
kwam wel weer een ander kwaaltje in haar weg staan.
Nou ziet Sinterklaas Anita liever niet ingedut.
Ook al zal haar lever na dit cadeau denken; hé kut!
Sinterklaas raadt het niet aan om het tegelijk in te slikken
Want dan is het maar de vraag of Anita haar hartje nog blijft tikken.
Oh, Sinterklaas bedoelt dit ook helemaal niet sarcastisch.
Sterker nog, de meeste mensen ervaren dit als fantastisch.
Vooral mensen die moeite hebben om rust te nemen,
kunnen na dit cadeau doorgaan zonder problemen.
Vooral met de surprise stress die Anita bleef ervaren,
haalt ze na dit cadeau haar handen vast uit haar haren. En ook al slurpt zij het liefst heel de dag aan de antibioticakuurtjes.
Met het cadeau dat je gaat krijgen, feest je gewoon door tot de kleine uurtjes.
Anita, Sinterklaas wilt graag dat je Stockholm ziet als een levensles
Een baby stapt op een begeven moment toch ook over van tieten naar de fles?
En omdat het daarom niet verstandig is om in deze tijden ziek te zijn..
Heeft Sinterklaas iets voor je bedacht om af te komen van je pijn..
Liefs, Sinterklaas.

Haha, het was onwijs grappig en ik ben toch heel erg blij dat we het hebben gedaan, bedankt Pauline! Later op die vrijdagavond gaf Daniel zijn verjaardagsfeestje in zijn corridor. Alcohol werd weer rijkelijk gevloeid en ik heb me weer eens erg vermaakt. Ik kwam achter talenten die ik niet eerder had ontdekt: flexibiliteit bij limbo dansen. Xiamyra verzwikte haar enkel bij headbangen, maar blijft toch stappen op hoge hakken. Verder vermaakte men (vooral Matthew) zich met het fotograveren van intieme momenten tussen Pingu en Sir Quaksalot, de gewonnen knuffeldieren bij Gröna Lund.