Zondag - Bepakt en al kwamen Anita, Annemarieke, Lianne, Pauline, Xiamyra en ikzelf aan op Stockholm Centralen klaar voor de slaaptrein naar het hoge noorden: Kiruna in Lappland. Om 18:12 zou de slaaptrein moeten vertrekken, maar uiteraard begon onze vakantie al lekker met een vertraging van 2 uur. Ik had toen bij de pocket shop maar het boek ''Hold Tight'' gekocht van Harlan Coben. De trein kwam rond 20:00 eindelijk aan en toen kon
den wij ons hutje in. Haha, wat was dat een krappe boel zeg! Ons hutje was echt een apenkooi met 2x een stapelbed van 3 bedden. De reistijd Stockholm - Kiruna zou ongeveer 16 uur bedragen. In de trein was het heel gezellig en hadden wij ook veel lol. Voor wij rond 03:00 besloten om te gaan slapen, probeerde wij eerst van bovenaf een foto te maken van ons allen in bed. Aangezien dit best moeilijk was ging het gepaard met een hoop gelach. Gelach die de conducteur op dat late uurtje niet was ontgaan en kwam hij ons een waarschuwing geven. Haha, ik voelde mij weer net een kleuter op een schoolreisje.
den wij ons hutje in. Haha, wat was dat een krappe boel zeg! Ons hutje was echt een apenkooi met 2x een stapelbed van 3 bedden. De reistijd Stockholm - Kiruna zou ongeveer 16 uur bedragen. In de trein was het heel gezellig en hadden wij ook veel lol. Voor wij rond 03:00 besloten om te gaan slapen, probeerde wij eerst van bovenaf een foto te maken van ons allen in bed. Aangezien dit best moeilijk was ging het gepaard met een hoop gelach. Gelach die de conducteur op dat late uurtje niet was ontgaan en kwam hij ons een waarschuwing geven. Haha, ik voelde mij weer net een kleuter op een schoolreisje. Maanda
g - Uiteindelijk kwamen wij dus rond 11:30 aan in Kiruna en werd ik meteen overwelmd met een prachtig uitzicht! Lappland heeft een spierwit, uitgestrekt landschap met een lucht van felle rode gloed van de zon langs de wolken. Doordat overal sneeuw lag kwamen de kleuren van de lucht prachtig uit. Wij mochten om 14:00 ons hostel Yellow House in en toen konden wij ons lekker even settelen. Tijdens het koken onderschatte wij de kracht van de elektrische kookplaten, aangezien deze in Pax erg zwak zijn. Een pan vol olie vloog in vlammen en een brandalarm loeide door het hostel. Xiamyra gooide een deksel op de pan en het vuur doofde daardoor. Haha, lekker begin! Wij waren maar een paar uur binnen en het hostel stond al bijna in brand. Na het eten gingen wij voor een wandeling, de duisternis in op jacht naar het Noorderlicht. Het verbaasde mij hoeveel licht nog gereflecteerd werd door het sneeuw. Het was die avond een extreem heldere nacht en hoe verder wij de stad uitliepen, hoe meer donker het werd. Hierdoor kwamen de sterren steeds meer tevoorschijn. Ik heb nog nooit zo'n heldere nacht gezien in mijn leven. En daar boven op heb ik ook nog eens twee sterren zien vallen. (Uiteraard had ik mijn wensen in de aanval). Helaas zagen we die avond niet het Noorderlicht.
g - Uiteindelijk kwamen wij dus rond 11:30 aan in Kiruna en werd ik meteen overwelmd met een prachtig uitzicht! Lappland heeft een spierwit, uitgestrekt landschap met een lucht van felle rode gloed van de zon langs de wolken. Doordat overal sneeuw lag kwamen de kleuren van de lucht prachtig uit. Wij mochten om 14:00 ons hostel Yellow House in en toen konden wij ons lekker even settelen. Tijdens het koken onderschatte wij de kracht van de elektrische kookplaten, aangezien deze in Pax erg zwak zijn. Een pan vol olie vloog in vlammen en een brandalarm loeide door het hostel. Xiamyra gooide een deksel op de pan en het vuur doofde daardoor. Haha, lekker begin! Wij waren maar een paar uur binnen en het hostel stond al bijna in brand. Na het eten gingen wij voor een wandeling, de duisternis in op jacht naar het Noorderlicht. Het verbaasde mij hoeveel licht nog gereflecteerd werd door het sneeuw. Het was die avond een extreem heldere nacht en hoe verder wij de stad uitliepen, hoe meer donker het werd. Hierdoor kwamen de sterren steeds meer tevoorschijn. Ik heb nog nooit zo'n heldere nacht gezien in mijn leven. En daar boven op heb ik ook nog eens twee sterren zien vallen. (Uiteraard had ik mijn wensen in de aanval). Helaas zagen we die avond niet het Noorderlicht.Dinsdag - Om 10 uur werden wij opgehaald met een busje voor de hon
denslee rit die wij hadden geboekt. Wij verkleedde ons om in warme, rode overalls en hadden daarna een ontmoeting met de 49 mooie honden. Ik pikte op dat het Alaska Huskies waren. Per viertal op een slee werd je door ongeveer 12 honden voortgetrokken door het mooie landschap van Kiruna. Adembenemend uitzicht met heuvels, bevroren meren, hoop sneeuw, bomen en een felrode lucht. Het was echt een hele bijzondere ervaring en het was een mooie dag voor zo'n activiteit. Het uitzicht was zo onwerkelijk, dat ik het idee kreeg dat ik door een iets te perfecte schilderij werd voortgesleept. Het was alsof je je in een sprookje bevond.
denslee rit die wij hadden geboekt. Wij verkleedde ons om in warme, rode overalls en hadden daarna een ontmoeting met de 49 mooie honden. Ik pikte op dat het Alaska Huskies waren. Per viertal op een slee werd je door ongeveer 12 honden voortgetrokken door het mooie landschap van Kiruna. Adembenemend uitzicht met heuvels, bevroren meren, hoop sneeuw, bomen en een felrode lucht. Het was echt een hele bijzondere ervaring en het was een mooie dag voor zo'n activiteit. Het uitzicht was zo onwerkelijk, dat ik het idee kreeg dat ik door een iets te perfecte schilderij werd voortgesleept. Het was alsof je je in een sprookje bevond.Later die middag gingen wij met de bus naar het ijshotel in Jukkasjärvi. Een heel hotel gemaakt van ijs, echt heel bizar. Grappig genoeg gleed ik uit bij de entree van het ijshotel en haalde ik daardoor mijn hand open aan een rooster. Opzicht niet heel erg, alleen schaafde ik mijn hand aan een hoekje van die rooster en had ik een diepe snee in mijn handpalm en duim. Maar goed, dat geneest wel. Veel erger was dat daardoor een grote gat zat in mijn hippe handschoen van Topman! Mooi, uitgegleden in het ijshotel! Van binnen was het ijshotel heel mooi en artistiek. Elk hotelkamer was gemaakt door een verschillend kunstenaa
r van een ander land. Hierdoor was elk hotelkamer uniek. Echt heel gek om te beseffen dat alles van ijs was gemaakt. Elk zomer smelt vervolgens het hotel en maken ze weer een nieuwe met de winter. Hierdoor houden ze de kunstenaars bezig en ziet het hotel er elk jaar anders uit. s' Nachts was het helaas bewolkt en zagen we weer geen Noorderlicht.
r van een ander land. Hierdoor was elk hotelkamer uniek. Echt heel gek om te beseffen dat alles van ijs was gemaakt. Elk zomer smelt vervolgens het hotel en maken ze weer een nieuwe met de winter. Hierdoor houden ze de kunstenaars bezig en ziet het hotel er elk jaar anders uit. s' Nachts was het helaas bewolkt en zagen we weer geen Noorderlicht.Woensdag - Afgelopen dagen waren de temperaturen maar lichtelijk in de min. Vandaag was het echter rond de - 9 graden. Op de planning hadden wij voor vandaag skiën staan, maar er was een enorme storm met erg veel sneeuw. Desondanks maakte wij onze weg naar de skipiste. Het was puur overleven in deze extreme weeromstandigheden vertel ik je! Het was daardoor ook niet heel erg een verrassing dat de skipiste dicht was door het weer. Toen hebben wij verder gewoon gechilled in het hostel en rustig aangedaan voor oudejaarsavond.
Na avondeten gingen wij rond 21:30 naar buiten weer op jacht naar het Noorderlicht. Ineens was de lucht opgeklaard en was het weer glashelder. En wat zag ik daar in de verte?! Een groene waas van licht! Zou dat dan het Noorderlicht zijn? Door de verlichting van de stad was het moeilijk te zien. En
thousiast als wij waren haastte wij ons de stad uit, de duisternis in! Bij elke stap die wij namen werd het licht feller en meer duidelijk. Toen wij in de duisternis waren aangekomen, was het licht prachtig te zien! Het Noorderlicht was groen en erg dynamisch. Het was alsof het licht aan het dansen was met de sterren en de bergen. Wat een mooi verschijnsel en einde van 2008! Rond 23:00 waren wij weer in het hostel en begonnen we gezellig wat te drinken met het spel Hallie Gallie. Na onze overweldigende countdown om 23:59:50, schoot Xiamyra de fles champagne open! Gillen, zoenen, drinken, dansen, springen.. euforie! 2009! Samen met de Fransen en Spanjaarden van het hostel hadden we heel de nacht door gefeest.
Na avondeten gingen wij rond 21:30 naar buiten weer op jacht naar het Noorderlicht. Ineens was de lucht opgeklaard en was het weer glashelder. En wat zag ik daar in de verte?! Een groene waas van licht! Zou dat dan het Noorderlicht zijn? Door de verlichting van de stad was het moeilijk te zien. En
thousiast als wij waren haastte wij ons de stad uit, de duisternis in! Bij elke stap die wij namen werd het licht feller en meer duidelijk. Toen wij in de duisternis waren aangekomen, was het licht prachtig te zien! Het Noorderlicht was groen en erg dynamisch. Het was alsof het licht aan het dansen was met de sterren en de bergen. Wat een mooi verschijnsel en einde van 2008! Rond 23:00 waren wij weer in het hostel en begonnen we gezellig wat te drinken met het spel Hallie Gallie. Na onze overweldigende countdown om 23:59:50, schoot Xiamyra de fles champagne open! Gillen, zoenen, drinken, dansen, springen.. euforie! 2009! Samen met de Fransen en Spanjaarden van het hostel hadden we heel de nacht door gefeest.Donderdag - Vandaag stond op programma een tour naar de ijzerertsmij
n, het hart van Kiruna met de voelbare explosies midden in de nacht als hartslag. Kiruna heeft de grootste ijzerertsmijn van de wereld, met wel 300 km weg en 17 km spoor ondergronds. Indrukwekkend genoeg gingen wij met de bus 500 meter de mijn in onder de grond. Wat bleek, door de locatie van de ijzererts in deze mijn, ontstaan tijdens het plunderen hiervan scheuren in de grond precies onder de stad Kiruna. Nu moeten ze dus de stad wat verplaatsen d.m.v. huizen op speciale wagens te transporteren, hilarisch!
n, het hart van Kiruna met de voelbare explosies midden in de nacht als hartslag. Kiruna heeft de grootste ijzerertsmijn van de wereld, met wel 300 km weg en 17 km spoor ondergronds. Indrukwekkend genoeg gingen wij met de bus 500 meter de mijn in onder de grond. Wat bleek, door de locatie van de ijzererts in deze mijn, ontstaan tijdens het plunderen hiervan scheuren in de grond precies onder de stad Kiruna. Nu moeten ze dus de stad wat verplaatsen d.m.v. huizen op speciale wagens te transporteren, hilarisch! Vrijdag - Voor vandaag hadden wij een busje gehuurd om zo zaterdagochtend om 04:30 naar het vliegveld te kunnen rijden. Om 11:00 gingen wij voor de tweede keer naar de skipiste met wat meer gunstige weeromstandigheden. Kiruna bevindt zich tussen tw
ee grote mijnbergen, en de skipiste is gemaakt op één van deze waar het zuivere ijzer al geplunderd was. De skipiste was gelukkig open en voor ik het wist stond ik op mijn ski's. Gelukkig had ik al een paar keer geskied in Zoetermeer en had ik wel enigszins wat ervaring. Toch was ik wel wat bang toen ik omhoog getakeld werd op de sleepjeslift. Toen ik bovenaan de helling stond kreeg ik weer een metaforische klap in mijn gezicht van het mooie uitzicht. Het was fantastisch! Tijdens de eerste afdaling had ik één keer een paniekmomentje van geen controle hebben. Drama, ik dacht toen aan gebroken benen en mijn verzekeringspasjes. Maar bij de opvolgende afdalingen ging het steeds beter en kreeg ik veel meer zelfvertrouwen. Vooral bij de laatste keer voelde ik mij zo in controle met mijn ski's, uitzicht was beeldschoon, en op dat moment was ik toevallig de enige die afdaalde. Ineens kreeg ik een heerlijk gevoel van euforie en schreeuwde ik uit: ''Ik ski, ik ski''!!
ee grote mijnbergen, en de skipiste is gemaakt op één van deze waar het zuivere ijzer al geplunderd was. De skipiste was gelukkig open en voor ik het wist stond ik op mijn ski's. Gelukkig had ik al een paar keer geskied in Zoetermeer en had ik wel enigszins wat ervaring. Toch was ik wel wat bang toen ik omhoog getakeld werd op de sleepjeslift. Toen ik bovenaan de helling stond kreeg ik weer een metaforische klap in mijn gezicht van het mooie uitzicht. Het was fantastisch! Tijdens de eerste afdaling had ik één keer een paniekmomentje van geen controle hebben. Drama, ik dacht toen aan gebroken benen en mijn verzekeringspasjes. Maar bij de opvolgende afdalingen ging het steeds beter en kreeg ik veel meer zelfvertrouwen. Vooral bij de laatste keer voelde ik mij zo in controle met mijn ski's, uitzicht was beeldschoon, en op dat moment was ik toevallig de enige die afdaalde. Ineens kreeg ik een heerlijk gevoel van euforie en schreeuwde ik uit: ''Ik ski, ik ski''!!Zaterdag - Om 03:15 kwam ik mijn bed uit, en om 04:30 zaten wij met zijn allen bepakt en al in het busje. Haha, grappig genoeg wist niemand waar het vliegveld was en dacht iedereen onbewust dat een ander het wist. Wat waren wij toch weer eens lekker georganiseerd! Gelukkig had Xiamyra een man aangesproken en wisten wij, na 30 minuten doelloos rondrijden en bijna een sneeuwberg te hebben aangereden, de directies naar het vliegveld. Daar aangekomen rond 05:00 troffen wij een volledige verlaten vliegveld aan. Ons vlucht zou pas om 07:50 vertrekken, maar wij dachten om 07:00. En het blijkt dat je bij binnenlandse vluchten gewoon 50 minuten van tevoren kan komen aankakken. Wij waren dus 2 uur te vroeg. Zo vroeg, dat er gewoon totaal niemand was inclusief personeel, hoe bizar! Melig als wij allen waren speelde wij toneelstukjes met de incheckbalie, kofferbanden e.d. Maar de climax was toch toen Anita de omroepmicrofoon ontdekte en hem ook nog eens wist aan te zetten. Door heel het vliegveld was Anita te horen door de speakers met een grappig verhaaltje waar videobeelden van zijn gemaakt.
Ik kijk heel erg positief terug naar mijn vakantie in Lappland. Het was onwijs gezellig, mooi en heb nu nog meer een hechte band opgebouwd met mijn groepje. Gelukkig zaten we met zijn allen ook op dezelfde lijn en wilde we dezelfde dingen doen. Nu ga ik nog eens flink genieten van mijn resterende dagen hier in Stockholm!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten