Tallinn

Maandagavond was het dan eindelijk zover, onze reis naar het trots van Estland: Tallinn! Laten we eerlijk zijn, wie denkt er nou eens over na om Estland te bezoeken? Niemand! Behalve als je in Stockholm woont en voor een studentenprijs een vette, taxfree, wilde partybootreis bij inbegrepen krijgt. Na onze grote, nerdy Karolinska Institutet rugzak te hebben ingepakt, gingen we naar de haven bij Gärdet. Daar wachtte onze boot Romantika op ons van de Silja Line. We hadden twee hutjes gehuurd: hut 5510: Lianne, Pauline, Annemarieke en ikzelf, en hut 5508: Xiamyra, Icet (zusje Xia), Laverne (nichtje Xia) en Anita. We zwaaide Stockholm uit rond een uur of 18:00 en daarna had ik mijn meest ranzige hamburger ooit gegeten die opgewarmd werd in een magnetron bij een Fast Food tent. Terwijl mijn lichaam enigszins wat energie uit deze maaltijd probeerde te halen, gingen wij eens flink taxfree shoppen (lees: alcohol). Op een zwakke maag hadden wij het heel gezellig in de hutjes met onze aanwinsten. Verder ben ik nu ook helemaal up-to-date met de top 10 Estoniaans muziek op hun versie van MTV. In die top 10 waren zinnen als:''my p-p-p-poker face p-p-p-poker face'' onvermijdelijk. Juist ja, Estoniaans muziek. Toen rond een uur of 12 begon de boot ineens enorm te schudden en te wiebelen. Eerst werd ik misleid met de gedachten dat de alcohol insloeg, maar het bleek dus de boot te zijn. Met zijn allen gingen wij buiten kijken op sundeck 9 (bovenste verdieping) wat er aan de hand was. Wat bleek, we bevonden onszelf in een enorme storm! Toen ik de hendel van de deur indrukte, werd de deur open geslingerd en werd ik zowat naar buiten gezogen. Vastklampend aan palen bij de reling, waren wij met zijn allen buiten aan het survivalen! De golven waren heel hoog en onrustig en je werd zelfs op verdieping 9 zeikesnat! Haha, het gaf echt een enorme adrenaline rush in de pikzwarte duisternis! Vervolgens begon het ook nog eens te sneeuwen. Na heerlijk te hebben uitgewaaid en al mijn frustraties te hebben uitgeschreeuwd, ging ik met een beach-look effect naar de discotheek. Het publiek was die maandagavond niet heel denderend. Het bestond vooral uit Oost-Europese mannen die naar huis gingen met kerst. Ik weet niet in hoeverre zij representatief staan voor Oost-Europa, maar hun kenmerken waren: onvriendelijk, opdringerig, ongeduldig, opvliegerig, bezopen, agressief en ze hadden allemaal een plantenpot kapsel. Laat in de nacht, of vroeg in de ochtend, trokken wij ons terug en sliepen wij nog voor een paar uurtjes in de hutjes. Die rust werd bruut verstoord door de bitch van de voice-over. Anderhalf uur (!) voor wij zouden aankomen in Tallinn (om 9 uur) begon zij steeds te blerren door speakers die je niet uit kon zetten in drie talen. Zij bleef maar doorgaan!

Eenmaal aangekomen liepen wij dus door de straten van Tallinn. De eerste straat die wij inliepen richting het oude centrum, beviel mij meteen: de Pikkstraat. Uiteindelijk kwamen wij terecht op een leuk pleintje met een kerstmarkt. Daar hadden wij crêpes gegeten als ontbijt in een knus cafeetje. De sfeer in Tallinn was heel knus en er waren veel mooie oude gebouwen. De binnenstad (Vanalinn) is geheel ommuurd en dat had ook echt zijn charmes. We hebben ook nog op die muur gelopen en dat gaf een heel middeleeuws gevoel. Verder hadden wij een mooie en aparte kathedraal bezocht op de Domberg. Ineens baalde ik dat ik niet beter had opgelet tijdens het vak Levensbeschouwing op de middelbare school. Want ik herinner mij dat uitgelegd werd hoe de verschillen in religiestromingen tussen West- en Oost-Europa gereflecteerd kunnen worden op hun architectuur. Sowieso waren wij met zijn allen een mooie boel bètastudenten. Ik miste een goede (alfa)gids die mij leuke verhalen kon vertellen door de stad over de gebouwen. Rond een uur of 16:00 besloten wij uiteten te gaan, om zo het gore voedsel van de boot te kunnen vermijden. Voor de prijs 210 EEK (=14 euro) had ik een heerlijk kipgerecht met 2 glazen wijn. Dat is toch geen geld! Na heerlijk te hebben gegeten gingen wij weer terug naar de boot. Gewoon de Pikk volgen en je komt weer bij de haven, haha!

De terug weg was een stuk rustiger, zowel het publiek als het weer. Gelukkig waren de mensen op de terugweg wat meer sfeervol. We gingen met zijn allen naar de karaokebar en daar had ik het drankje White Russian ontdekt, heerlijk! Ik had nog het nummer ‘’I’ve got you under my skin’’ gezongen van Frank Sinatra en samen met Pauline ''Hit the Road, Jack!'' van Ray Charles. De terugweg was heel gezellig tot de kleine uurtjes. Grappig dat toen wij weer aankwamen in Stockholm, dat ik echt het gevoel had dat ik thuis kwam. Het was in ieder geval een onvergetelijke ervaring.

At last..

Eindelijk zijn de puistjes, rimpels, stress, vermoeidheid, koffieverslaving stimulerende dagen voorbij! Afgelopen vrijdag had ik namelijk mijn laatste tentamen Integrative Physiology. En om die reden, samen met het feit dat de Zweedse kroon nog verder gekelderd is (lang leve de kredietcrisis!) en de kerstvakantie aangebroken is, vraagt het om een feestje! Na een week te hebben geïnvesteerd vol isolatie, studie en eenzaamheid ga ik nu genieten van een welverdiende vakantie. Oh trouwens, het tentamen ging volgens mij ook best goed :). Het was niet helemaal mijn onderwerp en ik moest hard aan de touwtjes trekken omdat ik een week colleges had gemist. Maar volgens mij is het wel goed gekomen. Morgen vertrekt onze boot naar Talinn en daar heb ik zin in! Dan ben ik woensdag weer terug en vier ik kerst met mijn chickies in Stockholm. En daarna vertrekt onze slaaptrein op zondag naar Kirunya, Lapland. Ik heb dus in iedergeval nog genoeg te doen in mijn schaarse laatste 4 weken hier in Zweden.

Karaoke

Na de kriebels van livemuziek die wij woensdag hadden opgelopen, hadden wij besloten om zelf wat muzikaliteit te uiten, karaoke! Wij hadden afgesproken dat iedereen alleen een nummer moest gaan zingen. Aangezien dat bij vele nog een grote uitdaging was, gingen we eerst pizza's eten en pitchers bier drinken bij onze lokale pizzaria. Na lekker te hebben gegeten en wat pitchers bier naar achteren te hebben gegooid, gingen we richting kungsgatan. In kungsgatan bevindt zich namelijk de Chaplin's bar met karaoke. Matthew beet het spits af met het nummer ''Peaches'' van god weet wie. Vervolgens stal Pauline de show met ''Big Spender'' van Peggy Lee. Daarna was het de beurt van Daniel met een Zweedse ballad. Maar, wij hadden afgesproken dat hij als laatse ging, omdat hij daadwerkelijk kan zingen. Dus na een uitmuntende prestatie van hem, werd ik ineens naar voren geroepen. Met een erg aanwezig contrast van zangtalent, zong ik het nummer ''Fever" in de versie van Michael Bublé. Onze rockchick Lianne blaasde iedereen weg met het nummer ''Rebel Yell'' van Billy Idol. Xiamyra deed '''Nobody's Wife'' van Anouk en Anita sloot af met ''Bitch'' van Meredith Brooks. Omdat het donderdagavond was, ging de laatste metro maar tot een uur of één. Niet realiserende hoe snel de tijd verstreek, rende we naar T-centralen. Achteraf bleek dat wij toch nog 20 minuten moesten wachten op de metro. Aangezien iedereen best wel zenuwachtig was voor de karaoke, was alcohol voor iedereen eigenlijk het enige middel wat de zenuwen kon stillen. Als een stel dronken, gekke, melige, luidruchige, op hol geslagen studenten kropen we over de straten van Stockholm naar huis. Thuis aangekomen besefte wij dat de wasruimte nog open was. Haha, daar hielden we nog een creatieve fotosessie met de wasmachines en droger. Iedereen had eigenlijk ook best wel honger, dus gingen wij worstjes en broodjes uit de oven eten bij Lianne. Niet beseffende hoe lang de broodjes in de oven zaten, kwam er ineens een rookwalm uit de oven met als gevolg dat het brandalarm afging in de corridor van Lianne. Hahaha, ineens luidde om 2 uur 's nachts een penetrerend geluid door de hele gang vanuit de keuken. Xiamyra had gelukkig nog enigzins wat reflexen om de batterijen uit het brandalarm te trekken (waardoor eigenlijk heel de sensor eruit viel). Laten we zeggen dat Lianne geen vrienden heeft gemaakt die avond. De volgende dag, vrijdagochtend was ik toch trots op mijzelf dat ik wel naar de colleges ben geweest. Verder heb ik eigenlijk heel de vrijdagmiddag geslapen en ging ik in de avond voor de laatste keer uit met Barry in Stockholm, omdat hij zaterdag weg ging. Nostalgisch gingen wij samen naar Torget en club Connection. Ik ben blij dat ik Barry heb ontmoet hier, want wij gaan vast nog veel lol beleven in Leiden.

When the saints go marching in

Dinsdagavond ging ik met Anita en Pauline naar de Wirströmspub in Gamla Stan. Hier wordt namelijk elke dinsdagavond live (blues/jazz) jamsessies gegeven. De café was van binnen ook erg gezellig, omdat het was een soort doolhof van knusse, kerkerachtige gangetjes. Een hele vriendelijke, donkere man die soort van de regie had over de jamsessie, hield de sfeer er leuk in. Hij hield het publiek er bij betrokken. Zo stimuleerde hij mensen om gewoon lekker te komen zingen. Tijdens het nummer ''When the saints go marching in'' van Louis Armstrong gaf hij de microfoon aan een willekeurige man in het publiek, en zingen dat hij kon! Ik schrok me dood, als dat het niveau was van het publiek hoopte ik dat de microfoon uit mijn buurt bleef! Maar nadat enkele andere mensen de microfoon hadden afgewezen, moest Pauline er aan geloven. Haha, Pauline zong gewoon lekker mee. En zoals ik kon verwachten, was het daarna mijn beurt; mooi (!). Sportief als ik ben blerde ook ik gewoon mee: ''Oh, when the saints go marching in. When the saints go marching in. Oh lord, I want to be in that number. When the saints go marching in''. Vervolgens maakte ik Anita het volgende slachttoffer. Verder vond ik het heel sfeervol en was er een aangename stroming van talentvolle muzikanten. Ik was even vergeten hoe lekker de hypnose was van een goede jamsessie.

Sinterklaas

Nu ik in Stockholm zit, dacht ik van Sinterklaas af te zijn. Maar, nee hoor. Pauline moest en zou surprises doen met Sinterklaas. De vastberadenheid in haar ogen gaf geen ruimte voor discussie. En voor wij het wisten zaten wij de dagen voor Sinterklaas ijverig te knippen en te plakken. Maar wat is nou Sinterklaas zonder een zwarte piet? Doordat Matthew stiekem toch wel enthousiast is geraakt met ons feestdag Sinterklaas: ''Black piets throwing candy at children, hitting them with the roe and kidnapping them in a bag to Spain if they were naughty'', hadden Matthew en ik het idee om hem als verassing te verkleden als een zwarte piet! Toevallig genoeg had ik vrijdagmiddag de sleutel van Lianne, omdat op haar magnetische badge de wasboeking stond. Stiekem hadden Matthew en ik haar legging en baggy driekwartsbroek gejat van haar kamer. Aangezien acrylverf met water wordt aangedund, dacht ik dat het geen kwaad kon om hem daarmee te schminken. Verder had hij een fel rood overhemd van mij geleend, een zwarte piet hoed van Roel en met wc-papier hadden wij op creatieve wijze de kraag gemaakt. Eerst zouden wij met zijn allen uiteten gaan bij de lokale, meest aromantische pizzatent, voordat wij de surprises zouden doen. Haha, met Matthew zijn legendarische woorden: ''Wie is er stout!?'' lagen mijn chickies plat van het lachen. Zij wisten namelijk van niks. Na heerlijke, goed te betalen pizza's te hebben gegeten samen met drie pitchers bier, gingen wij toch richting Pauline haar kamer. Onze eigen piet Matthew had alle surprises in haar kamer gelegd, zodat wij niet wisten wie welke surprise had gebracht.

Xiamyra (door Anita)

De Sint zat een hele tijd te denken
Wat hij Xiamyra nou toch kon schenken
Ze wilde dat hij haar eens wat Anders zond,
dan alleen een klein kusje op de mond
Na het Pax feestje met punch en wijn,
bedacht hij zich dat drank niet zo’n goed idee zou zijn
Onder touwtjes door dansen op het metrostation vindt ze cool;
was het ooit maar eens in het bijzijn van Roel
Ze vindt fotografie heel interessant,
maar helaas heeft ze al een camera en kent ze ook de functie van elke stand
Handschoenen, sjaaltjes en een muts waar ze naar zocht,
heeft ze nu uiteindelijk ook gekocht
Het enige wat nog koud is, zijn haar voeten,
iets daarvoor aanschaffen zou eigenlijk wel moeten
Met kaarsjes en wierook creëert ze sfeer,
een combinatie van die twee is ook wel eens leuk voor een keer
Als we terug gaan in de tijd
onthoud haar bed was vol met ‘bedbugs’ wat bijt
Als herinnering heeft Sinterklaas nou voor haar ’n groot ‘bedbug’ gemaakt
Om hem open te maken en te kijken wat binnenin is, is nou haar taak…..!

Pauline (door Xiamyra)
Pauline lijkt misschien heel erg lief,
maar stieken is ze ook een dief:
Posters uit de metro stelen
en niet één, neehee.... velen!
Haar hele muur hangt ermee vol
Pauline, maak je ‘t niet te dol?
Ondanks Paulines illegale gedrag,
vindt de Sint dat ze ‘n cadeautje mag
Maar waar moesten die cadeautjes nu heen?
Naar Stockholm, das wel iets verder dan Geleen
In Stockholm, wat doet Pauline daar?
Studeren voor wel een half jaar
Studeren, dat kan jij wel hè Plien
Voor meta 1 had jij een 10!
Maargoed.. die cadeautjes moesten naar ‘t Noorden toe Daarvoor was Piet veels te druk en te moe
Hij schakelde hulp in van vereninging de Blauwe Schuit
Met Paulines cadeautjes trokken zij erop uit
Na een lange reis waarop zij zich hebben geamuseerd
zijn de cadeautjes gearriveerd
Maak maar open en geniet
Groetjes van de Sint en Piet

Vincent (door Lianne)
Sinterklaas zat te bedenken
of hij Vincent dit jaar wel iets zou schenken.
Verdient deze jongen de roe of een cadeautje,
ja misschien verdient hij wel een stootje.
De Sint analyseerde al Vincent zijn zonden en liefdaden
en hij was al snel vastberaden.
Ondanks al het feesten, drinken en sexen,
zullen zijn liefdaden alle pieten perplexen.
Vincent is een goede vriend in goede en slechten tijden,
ja hij is er altijd voor zijn lieve groepje meiden.
Nu moest de Sint dus gaan beginnen
een goed passend cadeau voor Vincent te verzinnen.
Als eerst dacht hij aan een striptese van een geile man,
want daar houdt onze Vincent wel van.
Toch vond de Sint dit iets te vulgair,
ook al is Vincent stiekem wel een beetje ordinair.
Vervolgens kwam een piet de Sint vertellen
dat Vincent gefasineerd is door cellen.
De Sint vond een medisch boek iets te geeky,
en de plaatje erin vond hij zelf een beetje freaky.
Tenslotte dacht de Sint aan Vincent zijn ijdelheid,
dat hij zich voor het stappen altijd zo goed voorbereid.
Opdutten voor de mooie mannen,
vincent heeft toch altijd wel vieze plannen.
De Sint wilt Vincent wel helpen met mannen aan de haak slaan,
er zal geen genaden zijn voor alle hunks die er bestaan!
De Sint wist gelijk wat hij moest gaan geven,
en hij hoopt dat vincent er een goede tijd in gaat beleven.
Als het cadeau niet goed is, is er geen reden om te huilen, de sint heeft het nagevraagd, je kan het altijd nog ruilen! Veel plezier er mee!

Lianne (door Pauline)

Toen Sint in Nederland was aangekomen
Ging hij natuurlijk ook kijken bij Lianne’s huis
Hij had het alleen nog niet vernomen:
Lianne woonde al 3 maanden niet meer thuis
Snel stuurde hij een paar van zijn Pieten op pad
Die zouden het wel even uit gaan zoeken
Al gauw kwamen ze erachter dat Lianne in Stockholm zat
En besloten haar in het geheim te gaan bezoeken
Ja, Pieten komen iedereen wel op het spoor
Zo ook Lianne, op Emmylundsvägen 1-211
En aan de Sint geven ze dan hun informatie door
Die bekijkt de zaak dan nog even zelf
Bij jou Lianne, schrok hij er wel even van
Maar klonk er even later toch een lach
In Sint zijn hoofd ontstond er een plan
En hij schreef dit gedicht nog dezelfde dag
Dislocated kneecap, operaties en krukken,
Dat is niet zo’n mooi begin
Maar nu moet alles inmiddels wel lukken
Hoewel, ga je nog wel hypse naar de gym?
En hoe zit het met je arm dan
Is daar ook misschien iets mee mis?
Want wat opviel bij de oude man
Dat ie op elke foto weer te vinden is
Op foto’s is nog wel meer te ontdekken
Waaronder regelmatig jouw dronken hoofd
En ook heel wat waarop je staat te bekken
Jazeker, je hebt je wel weer uitgesloofd
Maar Lianne, houd je toch een beetje in
Voor je het weet zit dat glas vol met kots
En herinner je van de avond alleen het begin
Is deze eigenschap nou je grote trots?
Dan hoef ik nog niet over de day after te spreken
Met twee verschillende schoenen een eiland op
Al snel was je daar weer uitgekeken
En werd die dag een enorme flop
Waar was de brave Lianne gebleven?
Dat vroeg de Sint zich toch wel af
Want in jatten ben je nu ook al bedreven
En ruk je bordjes van prullenbakken af
Ook hebben de Pieten gehoord van een klacht
Dan wordt men wakker van geluid uit jouw keel
En weet men: Lianne heeft weer een wilde nacht
En ja, van die nachten zijn er best wel veel
Maar godzijdank, verzuchtte de Sint
Is het gelukkig een vaste persoon
Waar Lianne zich regelmatig bevindt
En wordt de relatie al bijna gewoon
The aussie is waar ze verliefd op geworden is
Van zijn brede schouders wordt ze helemaal geil
Hij koopt ook Mariestad voor zijn little miss
Maar heeft stiekem een hele luie levensstijl
Hier voelt Lianne zich volgens mij wel goed
En lijkt ze soms ook best op een Zweedse
Met een geel-blauwe vlag en een viking hoed
En van een Zweedse band geniet zij het meeste
Lianne’s moeder inspireerde de Sint
Om ook een pakketje te maken
Hij hoopt dat je de inhoud nuttig vindt
En ook dat je minder zult braken
Sint Nicolaas

Anita (door Vincent)

Sinterklaas zat maar steeds te denken.
Zal ik Anita dit jaar iets wat haar doet zweven schenken?
Hij weet maar al te goed dat wie mooi wilt zijn moet pijn lijden.
Maar is er dan toch echt geen manier om deze pijn te kunnen vermijden?
Iedereen heeft zo nu en dan wel eens last van wat verkoudheid.
Maar bij Anita blijft zoiets aanwezig voor wel een erg lange tijd.
En toen dat weg was gegaan,
kwam wel weer een ander kwaaltje in haar weg staan.
Nou ziet Sinterklaas Anita liever niet ingedut.
Ook al zal haar lever na dit cadeau denken; hé kut!
Sinterklaas raadt het niet aan om het tegelijk in te slikken
Want dan is het maar de vraag of Anita haar hartje nog blijft tikken.
Oh, Sinterklaas bedoelt dit ook helemaal niet sarcastisch.
Sterker nog, de meeste mensen ervaren dit als fantastisch.
Vooral mensen die moeite hebben om rust te nemen,
kunnen na dit cadeau doorgaan zonder problemen.
Vooral met de surprise stress die Anita bleef ervaren,
haalt ze na dit cadeau haar handen vast uit haar haren. En ook al slurpt zij het liefst heel de dag aan de antibioticakuurtjes.
Met het cadeau dat je gaat krijgen, feest je gewoon door tot de kleine uurtjes.
Anita, Sinterklaas wilt graag dat je Stockholm ziet als een levensles
Een baby stapt op een begeven moment toch ook over van tieten naar de fles?
En omdat het daarom niet verstandig is om in deze tijden ziek te zijn..
Heeft Sinterklaas iets voor je bedacht om af te komen van je pijn..
Liefs, Sinterklaas.

Haha, het was onwijs grappig en ik ben toch heel erg blij dat we het hebben gedaan, bedankt Pauline! Later op die vrijdagavond gaf Daniel zijn verjaardagsfeestje in zijn corridor. Alcohol werd weer rijkelijk gevloeid en ik heb me weer eens erg vermaakt. Ik kwam achter talenten die ik niet eerder had ontdekt: flexibiliteit bij limbo dansen. Xiamyra verzwikte haar enkel bij headbangen, maar blijft toch stappen op hoge hakken. Verder vermaakte men (vooral Matthew) zich met het fotograveren van intieme momenten tussen Pingu en Sir Quaksalot, de gewonnen knuffeldieren bij Gröna Lund.

Gröna Lund met Naomi

Vandaag ging ik met een grote groep naar het attractiepark Gröna Lund op Djürgården in Stockholm. Lianne, Matthew en ik hadden dit weekend bezoek. Naomi die ik ken van de middelbare school (Eenakterfestival, lesbi, single, toch goed met palen (zie links) en is op zoek) loopt stage in Denemarken voor een paar maanden en kwam mij bezoeken in Stockholm. Vrijdagavond ging ik na een succesvolle pre-party met Naomi en Barry naar Torget en later naar club Connection. Rond een uur of 4 waren we ook nog is te vinden in de hamburgertent Max die 24/7 open is. Helaas had mijn lichaam niet veel tijd gehad om die hamburger te verteren, want door mijn kater kwam hij er de volgende ochtend weer uit in de wc. Gelukkig was ik op die wijze wel verlost van mijn misselijkheid. Toen ik Naomi vertelde dat ik de hamburger eruit gekotst had, zag ik een verwarrende blik in haar ogen: ''hamburger''? Haha, zij had ook een drankje teveel op om die kalorierijke zonde te herinneren. Nog een teken van een verstrooide Naomi was het feit dat zij dacht dat er iets disturbings op de muur bevond boven mijn bed. Ik zei tegen Naomi dat ik vermoedde dat het niet levend was, waarop Naomi zeer fel uithaalde dat ze zeker wist dat het omhoog kroop. Ik sleepte met al mijn mannelijkheid mijn katerlichaam uit bed om deze mysterieuze schim nader te kunnen bekijken. Het bleek gewoon een spijker te zijn. Herstellende van vrijdagavond, ging ik samen met Lianne, Arnoud en Naomi voor een toeristisch rondje Stockholm. Stockholm is rond deze periode heel leuk verlicht met kerst. Het leek net alsof Lianne en ik de toeristen waren, want vooral wij waren onder de indruk van Stockholm in deze kerstsferen. Later die avond ging ik voor een relatief alcoholvrije avond met Naomi naar de club Lino. Heerlijke, dirty electrobeats brachten mij weer tot leven. Een portie aandacht is een goede remedie. Maar vooral vandaag was een leuke dag. Met een grote groep vol gekke mensen gingen wij dus naar een attractiepark. We gingen in de rollercoaster en probeerde knuffelbeertjes te winnen voor de vrouwtjes. Haha, ik werd weer herinnerd aan mijn geaardheid toen ik 0 blikjes omgooide. Zomenteen ga ik met de groep naar de sauna, daarna moet ik ook maar is mijn presentatie voor morgen voorbereiden. Verder heb ik dinsdag een oral exam en ik ben bang.

Sneeuw

Toen ik zaterdag met mijn brakke hoofd wakker werd en de gordijnen open trok, schrok ik me dood. Verblind door de reflectie van sneeuw werd mijn kater nog meer aangewakkerd. Alles is wit! Aangezien de zon hier in deze wintertijden eigenlijk nauwlijks echt opkomt, is er eindelijk weer wat licht in Stockholm, sneeuw! Samen met Lianne en Matthew gingen wij voor een wandeling in het bos. Ik moet eigenlijk eerst even wat uitleg geven over Matthew. Hij is een naïve uitwisselingsstudent uit Australië en heeft nog nooit echt sneeuw gezien. Lianne en Matthew zijn hier tegenwoordig een stelletje for the time being. Haha, als een jongetje van 8 jaar oud straalde hij heel de dag door de sneeuw, hoe aandoenlijk. Verder wist Matthew voor zijn reis in Europa volgens mij niet dat homo's bestonden. Hij zei dat hij dacht dat het net als draken en elfjes alleen in verhalen voorkomt, haha. Arme Matthew heeft een flinke cultuurschok te verduren gehad hier in Stockholm. Zo ging ik afgelopen zaterdagavond met Matthew, Barry, Xiamyra en Lianne naar de beroemde homoclub Lino. Eerst moesten wij Matthew wat meer homo laten lijken; strakke t-shirt met v-hals en een sjaal gaf enigzins wat illusie. Uit angst om niet binnen te komen als heterostel, deden Lianne en Xiamyra net alsof zij lesbi waren en ik hing aan Matthew's arm bij de entrée. Het was een hele leuke, melige avond. Zo wist Matthew een maand geleden niks over homosexualiteit en vervolgens werd hij in het diepe gegooid. Xiamyra en ik waren de enige diehards tot de kleine uurtjes en eindigde rond een uur of 4 in de Max.

Guinea Pig

Vandaag voerde ik met mijn klas experimenten uit over het hart en bloeddruk in het Karolinska Institutet. We hadden alleen nog een proefpersoon nodig voor ons onderzoek. ''We need someone tall and thin'' en voor ik het wist werd ik naar voren geroepen. Ik werd vastgeketend aan een bed en al snel werd ik omsingeld door liergierige studenten. Mijn beide armen werden afgekneld door een bloeddrukmeter, de puls van mijn blootgestelde voeten en van mijn borstkas werd met een stethoscoop vastgelegd. Elk minuut werden mijn waardes rondgeschreeuwd door de klas voor notitie. Heel die tijd lag ik maar te liggen op bed tot mijn rust op gruwelijke wijze ineens werd verstoord. Totaal onaangekondigd werd mijn bed 90 graden omhooggeduwd, zodat mijn waardes op een staanpositie gemeten kon worden. Dat verklaart dus de ketens! Toch schrok ik me dood, wat ook wetenschappelijk bevestigd werd door mijn plotselinge versnelling in hartritme. Ik voelde me net alsof ik ontvoerd werd door aliens die experimenten op mij uitvoerde. Geruststellend is wel dat ik nu weet dat ik een normale bloeddruk en hartritme heb en dat er geen sprake is van hartruis.

Ice Hockey and Results

Dinsdagavond was ik naar een professionele ijshockey match geweest bij Globen. In een groot stadion vol met ware fans met de bijbehorende Zweedse oerkreten vond de wedstrijd plaats. IJshockey is heel groot in Zweden. De wedstrijd was Djurgården Ishokeyföreningen(Stockholm!!) tegen Mobo (Örnköldvik, ergens in het noorden). Haha, wat een grappige, agressieve sport is ijshockey toch. Als je de puck wilt afpakken beuk je gewoon de tegenstander tegen de wand. Het was niet een heel spannende wedstrijd omdat Stockholm met 7 - 0 won. Verder was het eigenlijk wel handig geweest als wij eerst de regels op Wikipedia hadden opgezocht. Woensdagavond was ik met Barry naar de homobar Torget geweest op Gamla Stan. Het was een onwijs leuke avond. Samen hadden wij opgeteld zes drankjes afgeflirt. Hoe bedoel je Stockholm is een dure stad? Het valt me ook op hoeveel mensen denken dat ik Brits ben. Ik hoor regelmatig dat ik een onwijs Brits accent heb, maar ik hoor het niet. Ik vind het niet erg, hoor. Ik vind het eigenlijk zelfs een groot compliment! Met dank aan mijn vader zijn liefde overzee klink ik nu Brits! En als laatste heb ik mijn uitslag gekregen van mijn tentamen: Infection and Immunity. 31 mensen van de 60 hadden hem maar gehaald, waaronder ik met een C (= 8)! Er was maar één iemand die hoger dan een C had gehaald (bitch!). Ik ben zo blij met mijn resultaat, aangezien het niet onwaarschijnlijk is dat ik een master ga volgen over microbiologie en immunologie. Een goed cijfer voor dat onderwerp is dan mooi meegenomen! Opvallend is dat alle tien de Nederlanders hun tentamen hadden gehaald, go Leiden!

Stockholm Syndroom

Vandaag had ik een mooi gesprek met Thomas. Natuurlijk kent een einde van een relatie twee kanten. Het was ook niet eenzijdig. De reden van mij om naar Stockholm te gaan was om mijzelf te ontwikkelen. Ik had behoefte aan afstand ten koste van Thomas. Ik wist dat mijn relatie op hete kolen zou komen te staan, maar hoopte eigenlijk dat het gewoon goed kwam. Het is heel moeilijk om een relatie te onderhouden van een afstand. Je kan het niet permiteren om een ruzie te maken als je elkaar niet kan zien. Na een ruzie, en geloof me die hebben we gehad, hoef je alleen maar elkaar aan te kijken en je weet weer dat het goed is. Dat gaat niet als je op een afstand zit. Voor Thomas is het natuurlijk extra moeilijk omdat hij achter bleef. Ik ging weg, niet hij. Toepasselijk genoeg klinkt dit heel erg als een Stockholm syndroom, aangezien Thomas de relatie beëindigde. Maar ik kan het hem niet helemaal kwalijk nemen. Het komt wel goed tussen ons op één of andere manier. Vriendschap of meer als het zou had moeten zijn.

Twijfels

Stockholm is een stad met vele emoties. Zo heb je het ene weekend de grootste lol en voel je je goed. En zo is het volgend weekend gewoon kut. Grappig hoe Nederland nog zoveel invloed kan hebben op je gemoedstoestand hier in het geïsoleerde Stockholm. Zo kreeg ik in september een e-mail van Thomas waarin uitgebreid stond hoe perfect ik voor hem was. Hierdoor liep ik wel twee weken met een glimlach door Stockholm. Helaas vervaagde de betekenis van deze grote woorden met verloop van tijd. Afgelopen weekend kwam Thomas mij opzoeken en het werd snel duidelijk dat hij twijfels had over onze relatie. Twijfels? Ik heb een hoop gevoeld in de afgelopen elf maanden van onze relatie, behalve twijfels. Dan vraag je jezelf af, in hoeverre zijn twijfels acceptabel? Is het de soort twijfels die wel weer weg gaan na verloop van tijd? Of is het de soort twijfels die je hebt als je er eigenlijk gewoon klaar mee bent. Het was in ieder geval niet goed genoeg. En zo heb je ineens geen relatie meer. Het ging zo vlug. Een weekend vol depressie met Lianne, Jeff Buckley, cherry tomaatjes en vodka om de pijn te verzachten. Ik mis wat wel bestond; ik mis mijn maatje.

Halloween

Het concert van donderdagavond was geweldig! Met een heerlijke stoot adrenaline lag ik nog uren wakker in bed. Maar vrijdagavond was helemaal een avond om te onthouden! Halloween in Stockholm is hot and happening! Iedereen is hier dressed up and totally drunk. Lianne was verkleed als een Zweedse viking, Anita als een Franse schoonmaakster, Xiamyra als Tinkerbel, Pauline als Pippi Langkous en ik als een piraat. Eerst werd er een halloweenavond gegeven in de corridor van Anita in het kader van haar verjaardag. Na een heerlijke diner te hebben gegeten bereidt door Anita stroomde het al snel vol met gekke over-de-top figuren. Weer waren er mensen aanwezig uit elk hoekje van de wereld. De een zag er weer gekker uit dan de ander en het was één gezellige, drukke, dronken maar vooral melige boel. Het woord verspreidde zich snel over het feest bij Anita en op een begeven moment waren er dan ook een hoop mensen aanwezig. Na een zeker hoeveelheid alcohol en tijd gingen we uiteindelijk met de hele groep naar een ander feest in Lappis. Je had ons moeten zien op straat! We terroriseerde de doodnormale mensen in de metro en iedereen bleef goed in zijn rol. Toen wij aankwamen bij Lappis rond een uur of één was het feest daar DOOD. Wij als grote groep hadden echter nieuw leven in die tent gebracht en de populatie verdubbelde zich al snel daar. Het was een superavond!!

Freedom, passing fame and Okkervil River

Freedom at last! Na het tentamen van afgelopen woensdag voel ik mij zeker 10 kilo lichter! Volgens mij ging het ook best goed. Het waren een hoop essay-achtige vragen, dus dat maakt het moeilijk in te schatten of je wel alles hebt gezegd wat ze willen horen. Ik merk het resultaat wel over 3 weken. Ah, mijn Chineesjes in mijn corridor zijn superschattig! Ik vertelde alleen aan Xjing dat ik een tentamen had woensdag en alle 5 vroegen vervolgens vandaag aan mij hoe het ging. Het zijn zulke oprecht geïnteresseerde, eerlijke mensen. Gisteravond ging ik met de gang vieren dat het tentamen voorbij was (behalve Lianne, zij was bont en blauw aan het worden bij een metalconcert). En hoe kan je dat beter vieren dan met wat flessen wijn en vodka. Heerlijk uitgeleefd werd ik vandaag met een bonzende koppijn wakker, auch! Uit principe neem ik dan geen paracetamol bij een kater. Dit om twee redenen: Als je zelf bewust een koppijn aandrinkt, vind ik dat je de kater ook moet uitzitten. Maar belangrijker vind ik dat één aanslag op mijn lever wel voldoende is voor een avond. Vanmiddag ging ik brak naar de stad om een outfit te scoren voor Halloween op vrijdagavond. Toen ik uit de metro stapte bij T-Centralen kreeg ik uit het niets fel, wit licht in mijn gezicht van een grote lamp. Een supermoderne camera met een een megazoom-lens waar je bang van word, werd zowat in mijn gezicht gedrukt. Heb ik weer, net op mijn meest lelijke moment van de dag word ik gespot. Komt uiteindelijk mijn grootste droom waar, ontdekt worden op straat voor een miljoenencontract in Hollywood, zie ik er niet uit!! Achteraf bleek dat de betreffende acteur achter mij stond in de metro. Voor Halloween heb ik een piratenoutfit gekocht, ArgG!! Vanavond ga ik naar het concert van Okkervil River in Debaser! Ik wilde ze al heel lang zien, kan niet wachten!

Judgemental Day

Oh, wat ben ik toch een lakse blogger! Ik heb mijn trouwe lezers een week moeten laten wachten voor weer wat sensatie.. shame on me! Gelukkig dat mijn vorige blog dan iets zwaarder verteerbaar was. Ik kan alleen zeggen dat mijn tentamenstress de boosdoener is van mijn blogverwaarloozing, wat uiteraard geen excuus is! Morgen is echter Judgemental Day, vijf uur lang zwoegen, zweten, nadenken, frustreren en voor sommige huilen. Want als je bedenkt dat wij hier 2 maanden naar dat ene moment hebben toegewerkt, en dat dit tentamen je kan maken of kraken, snap je dat de druk best hoog is. Stress, stress, stress!
Maargoed, ik zal wel toewerken naar wat meer sappigere verhalen van afgelopen week. Woensdag had ik bijna mijn eerste Scandinavische koorts! Het was meer hoofdpijn, verkouden en de climax zou koorts zijn geweest. Maar doordat ik zweefde op 1 gram paracetamol is het nooit zo ver gekomen. Afgelopen weekend zocht ik toch naar wat andere stress-verlagende middelen: alcohol met mate, feestjes en een dansvloer om na een uitleving weer helemaal uitgerust te kunnen studeren. Vrijdag gaf mijn Ierse buurmeisje een feestje en zaterdag was er een feest bij het Kungliga Tekniska Högskolan (volksmond: KTH). Er stond een hele grote rij voor het feest bij KTH. Dat was onacceptabel, aangezien tijd kostbaar was in deze onzekere periodes. Dus liepen wij langs de rij tot wij bijna vooraan stonden. Vervolgens zwaaiden we gewoon uitbundig naar vreemde mensen. ''Hello!! We're coming!!'' Niemand die door had dat wij in die rij eigenlijk geen kip kenden. Maar zo waren wij toch binnen 20 minuten binnen! (Toen had ik nog verhalen gehoord van mensen die anderhalf uur in de rij stonden voor ze binnen waren, hehehe!) Ik ga maar weer eens in de boeken.

Snee in duim

Tijdens het bereiden van mijn avondeten sneed ik diep in mijn duim. Onmiddelijk dacht ik aan de bacteriën die mijn lichaam binnendrong door penetratie van mijn epidermis. Ik dacht aan mijn langerhans dendritische cellen die door hun expressie van pattern recognition receptor geactiveerd werden door confrontatie met de bacterie. Ik dacht aan Toll-like receptor 4 en 5 die resp. de structuren LPS en flagella herkennen van de bacterie. Ik dacht aan het uitscheiden van inflammatory cytokines als TNF-alfa, IL-1, IL-6 en chemokines door mijn macrofagen als signaal voor gevaar. Ik dacht aan het gevolg hiervan, waaronder de diapedesis van mijn endotheelcellen voor het binnenstromen van mijn immuuncellen zoals neutrofielen. Ik dacht aan de aanwezige antilichamen en mijn complement systeem die de boel zou proberen te neutraliseren of opsonisatie ervan zou proberen te induceren. Deze gedachtens werden bevestigd door de lokale zwelling, pijn en roodheid. Ik dacht dat als er misschien sprake is van een ernstige bacterie die mijn lichaam binnendringt, dat dan mijn dendritische cellen zouden matureren met als gevolg een upregulatie van MHC II, CD 80/86 en CCR7. Ik dacht aan een meeting tussen deze betreffende dendritische cellen met mijn lymfocyten in mijn perifere lymfatische organen. Ik dacht aan de activering van mijn CD4+ T cellen en differentiatie naar TH1 en TH2 cellen door de cytokines: IL-2/IFN-gamma/IL-12/IL-15 en resp. IL-4/IL-5. Ik dacht aan mijn celgemedieerde immuniteit door geactiveerde macrofagen door TH1 en aan mijn humorale immuniteit door geactiveerde B-cellen door TH2.

Hmmz.. I should go out more!!

Verfklodders en penstrepen

Afgelopen dagen stond helemaal in het teken van kunst en studie. Als ik thuiskom van het lab kan ik de penstrepen van mijn gezicht afwassen van mijn aantekeningen. Als ik aankom in het lab kan ik de verfklodders van mijn gezicht afwassen van mijn schilderij. De conclusie die je hieruit zou kunnen trekken is dat ik de neiging heb om wild om te gaan met mijn schrijf- en schildermateriaal. Maar het zijn wel heerlijke dagen! Ookal kan het laboratorium en mijn ''atelier'' flink wat chaos met zich meebrengen, is het zeker wel bevredigend. Verder heb ik mij aangemeld voor gitaarles: 10 x 45 minuten in een groep van 6-8 personen voor 1500 SEK= 15 euro per les. Nu is het slechts afwachten op bevestiging! Wie weet wat een beetje Zweedse invloed op mijn gitaarvaardigheden kan doen ;). Verder wordt het weer met de dag meer herfst: felle zon, frisjes, gekleurde bladeren op de grond en eekhoorntjes die de tijd van hun leven hebben. Het ruikt zelfs naar herfst, heerlijk! Herfst zou hier zomaar mijn meest favoriete seizoen van het jaar kunnen zijn. De kleuren die de lucht hier heeft weerspiegelend op het water rond schemering is fantastisch! Het is dan ook niet meer dan logisch dat ik hier weer begonnen bent met schilderen, want inspiratie is hier in overmate aanwezig. Ik ga nu maar weer aan de studie, want mijn tentamen begint ook al om het hoekje te kijken. Nog maar twee weken!!

Chirurg Vincent

Aangezien ik een groot deel van mijn tijd hier in Zweden besteed op het campus van het Karolinska Institutet, zal ik er wat woorden aan toewijden. Deze week is het labweek op KI! Dan krijgen wij van die leuke chirurg outfits aan zodat wij veilig aan onze experimenten kunnen. Afgelopen dagen heb ik vooral tijd besteed aan het identificeren van bacteriën die zich in mijn neus hebben genesteld, heel smakelijk. De bedoeling was om de specifieke bacterie Staphylococcus aureus te identificeren. Al mijn testen waren hiervoor negatief. Dit kan ik in het kader van mijn gezondheid als iets redelijks positief opvangen. Maar in het kader van mijn studie was ik er iets minder blij mee, aangezien de vervolgtesten dan nauwlijks zin hebben. Lianne was echter 5x positief voor deze bacteria. ''Staphylococcus aureus is the most virulent staphylococcal species, responsible for a variety of soft tissue and wound infections, septicaemia and toxic shock'' Nou, ben je lekker mee Lianne ;)
Verder is het grappig om te weten dat in Zweden iedereen luncht van 12:00 tot 13:00. Stipt 12 uur stopt iedereen abrupt waar ze mee bezig zijn (colleges geven, experimenten uitvoeren) om te kunnen gaan lunchen in de kantine. Het is onbeleefd om iemand te bereiken tijdens dat heilig uurtje in Zweden.

A.s. vrijdag schijnt er een feest te zijn in het andere gebouw Strix. Omdat wij bang waren dat daar misschien niet genoeg mensen naar toe zouden gaan, hebben wij reclame ervoor gemaakt in de lift. We hebben namelijk op A4tjes flink dat feest gepromote: ''Bring your favorite friends and drinks''! Nu maar hopen dat dat feest niet kleinschalig bedoeld was ;). Verder had ik vandaag mijn laatste dag Zweedse taalcursus. Aan de ene kant ben ik daar wel blij mee, aangezien mijn dinsdag- en donderdagavond na mijn studie steeds gevuld waren. Maar anderzijds vind ik het ook wel jammer omdat het echt leerzaam was. De tijd die ik nu bespaar probeer ik hier op te vullen met gitaarles, als het niet te duur is. Na de Zweedse les ging ik heel gezellig met Pauline en Lianne 's avonds naar de lake met fakkelkaarsen en gitaar. Nu ga ik maar slapen voordat ik morgen de verkeerde chemicaliën bij elkaar gooi.

Trapped in a Rockbar

Gisteravond was wel oké, niet heel denderend. Eerst gingen we wat drinken bij Xiamyra en dat was wel leuk. Wij waren alleen allemaal nog een beetje moe van onze Prison Break marathon. Maargoed, rond half 11 gingen we dan toch met de tunnelbana naar T centralen. Daar ontmoetten wij een au pair die Pauline had benaderd via haar hyves. Zij vond zichzelf maar al te geweldig. Nadat wij haar gelukkig hadden afgeschud ergens tussen Slussen en Medborgarplatsen gingen Lianne en ik richting de beruchte rockbar Harry Be James. Xiamrya, Pauline en Anita gingen liever wat eten en weer naar huis. Eenmaal in de rij staande voelde Lianne en ik ons toch wel erg nostaligisch. Wij stonden daar namelijk ook in december 2007 met zijn tweeën in de rij. Door al dat geslenter door de stad waren Lianne en ik stiekem toch wel een beetje brak. Nadat wij mee hadden geblerd met wat klassiekers: ''Sweet child O' mine'' etc. maakten wij ons toch klaar om naar huis te gaan. Maar nee hoor, het was ons nog niet gegund om naar huis te gaan. Bij de garderobe was namelijk de ladder gebroken. Alle garderobebonnetjes van 350+ konden hun jas voorlopig nog niet krijgen. Laten Lianne en ik nu net nummer 351 en 352 hebben. Uit wanhoop hebben wij toch maar nog een biertje genuttigd. Ik stond erop dat het een biertje van het huis moest zijn, maar zij dachten daar anders over. Toen wij een half uur later permissie hadden gekregen om onze jas te halen werden wij nog geterroriseerd op het metrostation door een koor vals-zingende meisjes die dronken waren. Aah! Een meevaller van de avond was dat toen wij thuis kwamen de deur van de sauna nog open was! Lianne en ik gingen heerlijk voor een midnight sauna sessie en zij bleef ook nog bij mij slapen na een geslaagde roddelsessie.

Prison Break marathon

Gisteren had ik mijn eerste midterm examen op het Karolinska Institutet. De toets ging over virologie, bacteriologie en immunologie. Dit examen telt niet heel zwaar mee (0,6 ECTS), maar is meer om je alvast te motiveren om te studeren voor het echte tentamen eind oktober voor 15 ECTS. Als je nagaat dat je in één jaar 60 ECTS kan scoren, telt aankomend tentamen dus voor 25% mee voor het hele jaar! Mijn zwaarste tentamen van vorig jaar was slechtst 8 ECTS, zo zie je hoe heftig dat tentamen moet gaan worden.
Vrijdagmiddag had ik weer Zweedse taalcurus en ik geniet er steeds meer van! Helaas gaat het over een paar weken stoppen:(. Gisteravond was eigenlijk het idee om naar Helsinki te gaan. Maar door meerdere facoren hebben wij dat uitje moeten uitstellen tot een ander, nog onbepaald weekend. Toen heb ik maar met de gang van 9 uur 's avonds tot 7 uur 's ochtend een prison break marathon gehouden! De hele nacht pompten we de afleveringen er door heen, samen met een hoop ongezond eten + drinken (denk aan: pizza's, chips, nootjes, chocolade, cola en midnight koffie). Het was onwijs gezellig en we hebben een hoop gelachen. Ik werd vandaag om 4 uur 's middags wakker en ben mij alweer aan het voorbereiden voor vanavond. Wij gaan vanavond lekker de stad in!

Il Dolce e lÿamaro

Vandaag ging ik eten bij mijn goede vriendin van Estland van mijn studie, Johanna Wunder. Zij woont in het luxe gedeelte van Stockholm in Södermalm. Het gerecht dat wij samen hadden gemaakt was een van mijn betere maaltijden hier in Stockholm! Puur omdat ik dit gerecht wil gaan namaken in Nederland zal ik het recept even opschrijven, want dat geïmproviseer van mij ben ik morgen weer vergeten.
Nadat wij dit heerlijke gerecht hadden genuttigd, gingen wij onderweg naar Storplan Cinema. Daar vond namelijk een Italiaanse filmfestival plaats en wij hadden kaartjes gekocht voor de film ''Il Dolce e lÿamaro'' (life is sweet and bitter). Het was een hele mooie arthouse film over de maffia en ik was al lang blij dat de ondertiteling in het Engels was en niet in het Zweeds! A.s. vrijdag heb ik mijn midterm examen en morgen ben ik gelukkig studievrij.

Recept: Een beetje van mij en een beetje van Estonia.
Je gooit twee teentjes knoflook en twee uitjes in de pan en laat het lekker fruiten in de olijfolie. Daarna gooi je wat rijst met een plons witte kookwijn bij en in een andere pan maak je bouillon met water. Als de witte kookwijn is geabsorbeerd door het rijst voeg je beetje bij beetje de bouillon toe in de pan. Als alles naar smaak is geabsorbeerd voeg je uiteindelijk peper, zout, boter en geraspte kaas toe. In een andere pan braad je gehakt met tomaten en verse spinazie.

KI party, Lino and Vaxholm

Vrijdagavond was er een feest bij het Karolinska Institutet. Maar voordat wij daar naar toe gingen hadden we nog eerst een pizza party in mijn keuken. Met the usual gang + de moeder van Xiamyra hadden we 3 grote pizza's zelf gemaakt. In de oven was de topping uiteindelijk verbrand maar het deeg bleef zacht. Het avondeten was dus meer een pizza hutspot geworden. Op het campus aangekomen konden wij, populair als wij zijn, bij bekenden aansluiten halverwege de rij. (In Zweden moet je voor alles in een rij staan). Het feest was supergezellig en het was leuk om je Zweedse medestudenten in een andere sfeer te zien dan in de collegebanken. Lianne was er uiteindelijk uitgezet doordat zij iets te veel van het goede had gedronken. Eerst had zij een kotspartij op de wc, maar daarna kon ze het niet laten om naast de bewaking te kotsen. Gevolgd met een: ''I think it's time for you to go home'' was het feest voor Lianne afgelopen, hehe!
En ik weet niet meer wie het had bedacht, maar de volgende dag moest ik vroeg opstaan omdat wij het eiland Vaxholm gingen bezoeken. Onderweg in de boot waren wij allemaal nog erg melig, waarschijnlijk doordat onze lever nog overuren draaide. Vaxholm was verder ook niet echt heel bijzonder, zo'n typisch geval van een brochure fata morgana. In de avond ging ik nog met Barry stappen in Lino en was ook erg leuk. Om half 5 ging ik met de metro terug naar huis en wat opvalt is dat er dan nog zo'n leuke sfeer heerst in de stad. In de nacht voel ik me nog zo veilig op straat, anders als in Rotterdam. Zondag was zoals gebruikelijk a cleaning day. (Ja pa, ik maak elke week mijn kamer en badkamer schoon. En dan doe ik ook nog is de was. Had je niet verwacht hè?). Nu ga ik de sauna induiken!

The Lake

De afgelopen twee dagen is het heerlijk weer geweest in Stockholm.

Dat kon ik natuurlijk niet voorbij laten gaan zonder ervan te profiteren! Ik had mij namelijk altijd al afgevraagd hoe koud het water hier zou zijn in Scandinavië. Samen met Pauline ging ik gisteren dan ook voor een frisse duik bij het plaatselijke meer. Wow, dat was inderdaad heel koud! Als zonaanbidders lagen we nog op de steiger voor uren. Verder ben ik hier ook bezig met uitjes boeken. Vrijdag 3 oktober ga ik met het gebruikelijke groepje (Lianne, Pauline, Anite en Xiamyra) met de partyboot naar Helsinki. En in de kerstvakantie ga ik van 27 december tot 3 januari naar Lapland. We gaan dan heen met de slaaptrein en terug met het vliegtuig. Grote plannen dus!

Oh, Happy day!

Vandaag was echt zo'n dag dat alles mee zit. Voor het eerst tijdens mijn loopbaan hier in het Karolinska Institutet begon ik pas om 10 uur i.p.v. 9 uur. Dat extra uurtje leek wel eeuwen te duren! Heerlijk uitgeslapen werd ik wakker. Plus, de zon scheen weer voor het eerst in deze week. Ik ben naar de universiteit gelopen in de lekkere, frisse ochtendlucht met de vroege zonnestralen. De colleges die vandaag gegeven werden waren ook nog is reuze interessant. De colleges gingen namelijk over immunologie wat mij wel boeit. We hadden vervolgens een twee-uur-durende-lunch op het scandinavische gras. En geloof het of niet, ik ben zelfs een béétje verbrand. Verder waren we vet te laat voor de bus op de terugweg. Maar hij was gelukkig vertraagd, waardoor wij hem nog konden halen. Toen ik rond 17:00 thuis was aangekomen ging ik nog even lekker op stap naar de oude stad. Daar aangekomen ontdekte ik nog een aanliggend eilandje die ik nog niet had ontdekt. Ik werd overwelmd met het mooie uitzicht daar. Genietend van de zonsondergang boven de zee (Ja , in Stockholm wordt het rond 18:00 al donker) ging ik weer terug naar huis. Verder heb ik hutspot gegeten en ben ik naar de sauna geweest. Ik ben er net van terug en voel mij helemaal zen! Ik ga me nu voorbereiden voor een electroparty.

A crazy world called: Medical business.

Vandaag had ik vijf colleges over het AIDS veroorzakende virus HIV. Vijf uur lang informatie verteren over HIV is een hoop, maar wel interessant. Onder die informatie valt ook een hoop frustraties, economische frustraties. Want als je theoretisch te horen krijgt dat virussen als bijvoorbeeld HIV en Hepatitis uitgeroeid had kunnen worden, maar niet haalbaar is door ons huidig economiesysteem, voel je je toch enigzins gefrustreerd. Want viruele resistentie gaat namelijk niet samen met de vrije markt. Je kunt je voorstellen dat in de levenscyclus van een virus (besmetting van onze cellen) er bepaalde targets zijn voor virale therapie. Virustargets als bijvoorbeeld: binnentreden van cel, replicatie mechanismen en de cel verlaten. Om goed een virus te kunnen aanvallen tijdens medicatie, moet je MINSTENS 3 targets TEGELIJKERTIJD aanvallen. Alleen op deze wijze zet je de virus zodanig onder druk dat het geen kans krijgt om resistent te worden. Echter, onderzoek naar één target kost een hoop geld. Dat is een grote investering voor farmaceutische bedrijven. Zodra zij een werkzaam middel hebben ontwikkeld tegen één zo'n target, is de economie zo gevormd dat zij die direct op de markt moeten zetten om zo te kunnen overleven in de medische business. Maar een virale therapie gebasseerd op maar één target van de virus werkt niet op lange termijn. Echter, het versterkt het virus alleen maar en maakt het nog hardnekkiger! Het virus krijgt zo namelijk de ruimte om te evolueren en resistent te worden voor die medicijn tegen één target. Wij creëren ''super'' resistente virussen met de medische vrije markt! Verder is het een feit dat farmaceutische bedrijven 3 tot 4x meer geld spenderen aan de marketing dan aan medisch onderzoek. Dit klopt toch niet!?

Adembenemende Stockholm

Voordat ik ga vertellen hoe cultureel mijn vrijdag was, wil ik eerst nog even wat kwijt over mijn muurdecoraties. Ik heb namelijk retro, oude, zwart-witte foto's gekocht om het steriele wit van mijn kamer een beetje te doen breken. Mooi he? Nou, dan ben ik nu toch aangekomen aan mijn culterele vrijdag. Ik heb namelijk samen met Xiamyra, Pauline, Anita en Lianne de toren van de City Hall beklommen. En als beloning voor die inspanning konden we genieten van het prachtige uitzicht over Stockholm.Toen ik helemaal bovenaan op de toren stond werd mijn hart toch een beetje warm. Wat een adembenemend uitzicht! Stockholm is een schoonheid met vele eilanden omringd door helder blauw water. Nadat wij daar nog enkele uren hadden gezeten en hadden genoten van het uitzicht met het zeldzame zonnetje die scheen, gingen we toch maar weer die miljoenen treden af. Maar de inspanning was het meer dan waard!

Toen ik terug bij mijn kamer was besloot ik om te gaan joggen met mijn camera. En alsof ik nog niet genoeg had mogen genieten van het uitzicht, zag ik ook nog is een prachtige zonsondergang bij het meer waar ik altijd mijn strekoefeningen doe. A breathtaking Stockholm!

Svenska

Jag heter Vincent van Unen och jag kömmer från Schiedam i Holland. Jag talar engelska, hollandska, lite franska och lite tyska. Jag är nitton år. Jag studerar mig tredje terminen Biomedicine på Karolinska Institutet i Stockholm. Jag bor I Västra Skogen i Sverige. Jag har ont huvudet. Gissa, vad jag gjorde igår?

Niet slecht voor twee lessen Zweeds hè? Elke dinsdag- en donderdagavond heb ik 2,5 uur Zweedse taalcursus. En ik vind het heel erg leuk! Zweeds is een mooie zangerige taal. Alles klinkt veel vrolijker in het Zweeds.
Woensdag was er een feest op het Stockholmse Universitetet. Ik verwachtte dat het gewoon een pub zou zijn, maar niets was minder waar! Het was onwijs groot met een bar, lounge en een danszaal. Bier was voor 22:00 19 SEK (= 2 euro) en na 22:00 25 SEK (= 2,70 euro). Het was woensdagavond heel gezellig, waardoor ik flink moest survivalen in de collegezalen vandaag.

Svenska utifrån - Lärobok i svenska

Vandaag heb ik een heerlijke, relaxte studiedag gehad om mijn gefeest van het weekend te compenseren. Eerst ging ik samen met Pauline en Lianne op zoek in Stockholm centrum naar een Zweeds leerboek getiteld ''Svenski utifrån'' die wij moeten aanschaffen voor onze taalcursus die morgenavond gaat beginnen. Alles in het boek is in Zweeds en die taal heeft letters waarvan ik niet wist dat ze bestonden! Dat wordt wat morgen met mijn ''taalknobbels'' (Duits en Frans afgesloten met respectievelijk een 5,6 en een 5,5). Onderweg daar naar toe beleefde we nog een grappig incident. Wij liepen namelijk een defecte roltrap af naar beneden en Lianne liep achteraan als laatste. Kreupel als Lianne nog loopt was het helemaal hilarisch dat toen zij bijna bij het einde van de trap was, de roltrap weer ineens in beweging kwam, omhoog! Lianne werd weer teruggevoerd naar boven. Het beeld was prachtig met haar krukken. Verder heb ik mij vandaag gestort op de medische microbiologie en ben ik weer helemaal bij. Ik ga nu lekker Zweedse gehaktballetjes draaien. Als ik geluk heb leren de Chinezen mij weer een lekker gerecht ;). Daarna heb ik de sauna voor vanavond geboekt, ook op elektronische wijze. Dat wordt genieten!

My first Scandinavian Hang-over

De studie is weer begonnen hoor! Het Karolinska Institutet is onvoorspelbaar groot. Er zijn wel 15 gebouwen aanwezig volledig bestemd voor medisch onderzoek. Ik verdwaal er ook regelmatig aangezien Zweden ook nog is van hun portie natuur tussen de gebouwen door houden. Qua studie werd ik volop in het diepe gegooid over bacteriën, bacteriofagen en allerlei bijbehorende ziektes.
Verder had ik gisterochtend mijn eerste Scandinavian hang-over. Vrijdagavond bezocht ik namelijk een feest bij de studievereniging Medicinska Föreningen in het Karolinska Institutet. Voor de studentenprijs 27 SEK ( = 3€) kon je een fatsoenlijk half liter biertje kopen van 5,3%. Dat zijn leuke prijzen! Na een paar van die biertjes te hebben genuttigd gingen Lianne en ik mee met een Noor en een Fin naar Stockholm centrum. Daar hebben we een beetje lopen kroegentochten en toen met de metro terug naar huis gegaan. (De metro rijdt hier in het weekend heel de nacht, ideaal!). Het was een leuke stapavond.
Met onze Scandinavische kater deden Lianne en ik vandaag toch wel de was, laundry day! Er zijn 9 wasmachines die je op elektronische wijze kan boeken. De eerste 8 wasmachines kan je maximaal een week van te voren boeken, maar die zijn altijd al volgeboekt in het weekend. Gelukkig heeft wasmachine nummer 9 een ander systeem. Deze ‘’short-notice washing machine’ kan je maximaal een uur van tevoren boeken. Perfect voor niet-plannerige mensen die impulsief de was willen doen, mensen zoals wij! En helemaal mooi aan dit nummer 9 systeem is dat maar weinig mensen hier van af weten. Zaterdag regende het ook echt heel de dag, frustrerend! Lianne en ik hadden boodschappen doen drie uur uitgesteld. Onder het genot van Johnny Depp in ''Pirates of the Carribean'' bereidde Lianne, Pauline en ik ons zaterdagavond voor op het stappen. We gingen na een pre-party in my room naar de rockbar Harry & James. Heerlijke, dirty rock muziek!! Tot in de kleine uurtjes gedanst en we kropen terug naar de metro. I love Stockholm!

Laundry

Aangezien wij nog steeds geen wasrek hebben voor de was, hebben wij vandaag op een zeer creatieve manier de was opgehangen:


Zie Maria linksonder

Vanochtend gejogged met Evelien in een prachtig gebied bestaande uit een heel mooi, groot meer omringd door bomen. Ik voelde me heerlijk vitaal. s' Ochtends had ik dus energiek om 09:00 twee wasjes gedraaid. Verder ben ik vandaag met Lianne naar de IKEA geweest voor wat praktische dingen (wasrek was uitverkocht!). In de avond waren wij uitgenodigd voor een multicultureel eetfeest. Je moest een typisch gerecht maken representerend voor jouw land. Wij hadden pannekoeken gemaakt en populair dat ze waren! Heerlijk gegeten van allerlei soorten gerechten. Morgen eerste schooldag in het Karolinska Institutet. Ik heb er zin in!

Maria and the Chinese Invasion

Vandaag heb ik een plant gekocht, Maria. Het begin van onze relatie begon wat stroef; ik was Maria vergeten bij de MC Donalds. Vervolgens dacht ik een papieren zak te scheuren waarin Maria zich bevond, maar dat bleek Maria’s groene trots te zijn. Na een plons water en wat daglicht van mijn vensterbank begonnen we weer op een schone lei. Verder hebben Lianne en ik vandaag Solna centrum verkend (buitenwijk Stockholm waarin wij wonen). Bij de relatief goedkope supermarkt ICA hadden Lianne en ik onze tweede rebelse studentenactie. (Introductiedag Karolinska Institutet hadden we de primeur met suikerklontjes). Wij hadden namelijk een rol plastic zakken meegenomen bestemd voor fruit. Wij schrokken van de prijs voor pedaalemmerzakken dus vonden wij dit wel een creatieve ingeving. Ik heb vandaag heerlijk gekookt, namelijk pasta met een saus van broccoli, spinazie, uitjes, knoflookkruiden en créme fraiche. Tijdens het koken bevond ik mij in een Chineze invasie. Wij hebben 5 Chineze mensen wonen in onze gang: Lee, Sjing, Sjan, Xu en Jai. Zij hadden vanavond ook nog is bezoek met meer éénlettergrepige-lotgenoten. Het zijn wel hele lieve mensen. Daarna zijn wij op bezoek geweest bij onze medestudenten in het gebouw Strix. Morgenochtend gaat om 08:30 voor mij de wekker om te gaan joggen met Evelien in het mooie natuurgebied van Stockholm (Ja Deborah, I am back in business!) Hej dåh!

Een multicultureel feestje

Gisteren had ik dus mijn introductiedag op het Karolinska institutet. Het ging over pasjes, de Zweedse cultuur, inschrijven Zweedse cursus, geschiedenis Karolinska en een campus tour. Het was een introductiedag voor buitenlandse studenten. Mensen uit elk hoekje van de wereld waren daar wel te vinden. Iedereen had het over het feest op Pax 3: fantastic four(th floor). Laat ik daar nou net 20 meter van vandaan wonen. Een Finse jongen die ik had ingelicht over het betreffende feestje zei: ''Oh, I need to get to a System Bolaget then''. (= slijterij, enige plek in Zweden waar je fatsoenlijk alcohol kan kopen voor niet fatsoenlijke prijzen). Bingo! Want, de leeftijd om in een System Bolaget alcohol te kunnen kopen is 20 jaar. Ik begon meteen te socializen voor deze gelegenheid. Voor de prijs 200 SEK (= 22 euro) had ik mijzelf een 700 ml fles Vodka Lime bemachtigd. Xiamyra had heerlijk voor ons gekookt en om 20:55 besefte we dat we eigenlijk ook wel een toetje luste.. Laat de dichtstbijzijnde supermarkt nou net om 21:00 dicht gaan. Xiamyra en ik hadden gesprint naar de supermarkt op resp. pumps en slippers! We kochten een pak yoghurt dat later drink yoghurt bleek te zijn. Na een leuk pre-party te hebben gehad in mijn kamer that involved Vodka, music and dirty dancing (leuke muziekboxen gekocht voor maar 20 euro) maakten wij ons klaar voor het feest. Het was onwijs druk en multicultureel. Iedereen had het al lekker zitten en we hebben veel gelachen. Het was een stuk drukker dan gedacht Een heerlijke avond!

Huisgenoot analyse: George

George, de griek. 29 jaar en vol met ongevraagde adviezen.
Voorbeeld: Je vraagt aan George of hier wel is een feest wordt gegeven, George: No, not on this floor because there are older people here who are graduating. You should first learn living before you start partying. Learn to cook. Just don’t waste your time!!’’ ...uuh whatever you say George.
Voorbeeld 2: Je haalt s’nachts een fles cola uit de koelkast en je ziet hem kip wassen. ‘’Ah, you’re washing the chicken’’. George: ‘’Yes, you should always wash chicken, you don’t know what kind of people wrapped the meat up. So, you’ve got to make sure that it is properly clean. There can be some serious pesticides on it’’. Ok George.. ..thanks..
Voorbeeld 3: George vraagt hoe je introductie dag ging. ‘’Yes, it was great. But they could have told me the same information in half the time.’’ George: ‘’Ah, but you should always appreciate the attempt of people trying to guide you through your study’’ AAAH!!
Het is ook net alsof George in de keuken woont! Hij is altijd in de keuken te vinden als ik er ben.

Verder heb ik gisteren mijn eerste wasje gedraaid met rode en zwarte IKEA handdoeken. Het kwam er perfect uit, alleen misschien iets te veel wasverzachter gebruikt, waardoor de geur wel een erg heftige aromatherapie was. Met Lianne gaat het verder een stuk beter! Ze kan al goed lopen met beide benen en over een week heeft ze zelfs misschien geen krukken meer nodig! Stockholm watch out, Lianne is walking again!

Foto's van mijn Kamer